Ik lees liever boeken dan dat ik ze luister, maar gedichtenbundels zouden allemaal een luisterboek moeten worden. Het voegt zoveel toe als je een dichter zijn werk hoort voordragen. Natuurlijk is het handig om het ook op papier te hebben. Een boek met een cd of download erbij, dat zou ideaal zijn. Laatst hoorde ik Alexis de Roode voordragen uit zijn nieuwe boek tijdens de literaire voorstelling van Rob Waumans en Ivo Victoria. Ik zou wel vaker naar het theater willen om schrijvers te horen, want dit was ontzettend leuk. En het was voor mij de aanleiding om Een steen openvouwen aan te schaffen. Alexis de Roode is daarmee de eerste dichter waarvan ik een tweede bundel lees.

Meestal lees ik één of twee gedichten tegelijk, maar hiervan word ik gretig. Ik wil steeds maar doorlezen en kan zo vijf bladzijden achter elkaar verslinden, zo mooi vind ik het. Een belangrijk thema is goed en fout. Het gaat over de invloed van de mens op onze wereld. Geniaal vind ik het gedicht over de tweede week van de schepping, waarin de mens onderscheid maakt tussen wildernis en eigen tuin, heerst over de dieren en ook de planten naar zijn hand zet:

(…) Laat er kunstmest en krachtvoer zijn!
En er was kunstmest en krachtvoer. En de kropsla en koeien
versnelden hun groei. En de mens zag dat het goed was.
Weer werd het avond en morgen: de vierde dag.

Je kunt idealistisch zijn, terwijl je tegelijkertijd gewoon je werk moet doen. Een aantal gedichten gaan over het kantoorleven, wat erg herkenbaar is voor mij. Hier staat een filmpje waarin Alexis een gedicht voorleest dat aan dit thema raakt. Ook andere aspecten van de actualiteit worden onder de loep genomen, zoals politiek of kleine nieuwsberichten die grote indruk maken.

De meeste gedichten zijn wel toegankelijk, al zijn er ook een paar bij die ik niet meteen begrijp. Dus lees ik de bundel nog een keer. En dan zet ik ‘m in de kast, om het over een paar jaar misschien wel weer te lezen. Wat een heerlijke poëzie.