Na het ontzettend leuke boek Glijvlucht verheugde ik me erg op het volgende boek van Anne-Gine Goemans. En het heeft ook nog mijn lievelingskleur! Ook in Honolulu King leven de hoofdpersonen in onze tijd en speelt geschiedenis een belangrijke rol. En er zijn weer twee hoofdpersonen, de één wat ouder dan de ander: student Synne Blom en haar opa Hardy Hardy (zijn vader was een grapjas, dus gaf hem dezelfde voornaam als zijn achternaam). Ze hebben een hechte band en zien elkaar bijna dagelijks in Hardy’s toko. Hardy heeft Synne leren koken en zij zou het liefste een koksopleiding doen, maar haar ouders hebben haar overgehaald om geschiedenis te gaan studeren. Maar Synne vindt de verhalen van de toko-bezoekers veel interessanter dan haar colleges. Opa Hardy heeft kratten vol cassettebandjes waarop zijn leeftijdsgenoten vertellen over hoe het was in Nederlands-Indië in de jaren veertig. Synne beluistert die bandjes stiekem op haar walkman.

Het eerste deel van het boek kom ik er maar moeilijk in. Ik heb misschien wat hoge verwachtingen en reken op een verhaal waar ik zo doorheen vlieg, maar ik moet er toch wat moeite voor doen. Synne heeft een soort van vriendje waar ze niet verliefd op is maar wel af en toe het bed mee deelt en ze laat zich ook nog verleiden door een getrouwde klant van de toko. Ik begrijp haar niet. Hardy leeft vooral in het verleden. Zijn vrouw Christina woont in een verzorgingstehuis, omdat ze dement is. Hardy probeert contact met haar te krijgen, maar dat lukt niet meer, heel verdrietig. Zij is de belangrijkste in zijn leven: ze gaf hem weer vreugde na zijn moeilijke jeugd. Hij heeft als kind erg geleden onder de Japanners en daar kan hij nog steeds razend om worden. Het valt dan ook helemaal verkeerd als tegenover zijn toko een Japans sushi-restaurant wordt geopend. Verder droomt hij van zijn tijd met de Honolulu Kings, zijn Hawaï-band. Twee van de andere bandleden zitten dagelijks in de toko, maar daar doen ze ook niet veel meer dan saté rijgen en naar die cassettebandjes luisteren. Hardy’s verhaal in het heden bestaat eigenlijk alleen uit zijn poging om lid te worden van de vrijmetselaars.

Halverwege het boek is het tijd voor Hardy’s bouwstuk, waarmee hij echt lid kan worden van de vrijmetselaars. Het is een indrukwekkende lezing over zijn jeugd in Nederlands Indië. Ineens begrijp ik waarom hij nog steeds zo kwaad is op de Japanners. Hij eindigt met een onthulling waardoor het verhaal in een stroomversnelling komt. Eindelijk wordt het spannend.

Hardy besluit om zijn oude band weer leven in te blazen. Met zijn twee vrienden houdt hij een auditie voor een nieuwe zanger en ukelele-speler. Het is hilarisch, zo ken ik Anne-Gine Goemans weer! De tweede helft van het boek lees ik een stuk sneller, zoals wel vaker gebeurt. Het einde is prachtig. Neem dus de tijd voor dit mooie boek, waarin diverse verhaallijnen zo knap met elkaar verweven zijn.

Dit boek heb ik gelezen voor de boekenclub ‘Een perfecte dag voor literatuur’.
Met dank aan uitgeverij Ambo|Anthos voor het recensie-exemplaar.