Wekenlang hadden we uitgekeken naar deze donderdag, want eindelijk zouden we als lezersjury de winnaar van de lezersprijs kiezen én we zouden van de vakjury horen wie zij tot winnaar van de ECI Literatuurprijs 2017 hadden gekozen. We hadden alle boeken van de shortlist gelezen. Via sociale media was er al uitgewisseld wat we ervan vonden. Verschillende favorieten werden genoemd. Het was duidelijk dat smaken verschillen, maar ook dat we zes goede boeken voorgeschoteld hadden gekregen. Mijn favoriet was Halleluja van Annelies Verbeke. Wat zou het leuk zijn als deze verhalenbundel de prijs zou krijgen…
Die donderdag togen we dus naar Den Haag. Ik kampte met opkomende hoofdpijn en probeerde om deze dag toch zo lang mogelijk mee te maken door veel paracetamol te nemen. Dat lukte aardig. In de centrale bibliotheek aan het Spui zagen we elkaar weer. Er waren inmiddels veel bekende gezichten bij door de vorige bijeenkomst, maar ook door twitter en de filmpjes van Koffietijd. De Vlamingen en Nederlanders werden elk naar een andere kant van de tribune gedirigeerd. Wilde men zo de discussie wat opstoken?