In de zee leven de wonderlijkste dieren met ongelooflijke eigenschappen. Matthijs Meeuwsen heeft er 38 uitgekozen om in dit boek te laten schitteren. In jolige teksten vertelt hij waarom deze dieren zo bijzonder zijn. Hij gebruikt daar vaak vergelijkingen bij, zoals in de titel: de slijmprik is namelijk de voorouder van alle gewervelde dieren.

Paco Vink heeft de prachtige tekeningen gemaakt, die dicht bij de werkelijkheid blijven. Ook dat is soms moeilijk te geloven, maar ik heb op internet foto’s en filmpjes van de dekenoctopus opgezocht en die ziet er écht zo mooi uit.

Het is heerlijk om te lezen over het zeeleven. Allerlei dieren hebben verlichting bij zich om in de diepste duisternis toch iets te kunnen onderscheiden. Vissen kunnen zout zeewater drinken en scheiden het zout dan weer af. De zeeslang kan dat echter niet. Die moet naar de oppervlakte zwemmen om regen te drinken. Soms moet hij daar maanden op wachten en dat overleeft hij tot wel een half jaar!

Helaas moet het hier en daar ook gaan over hoe mensen het onderwaterleven verstoren en vervuilen. Koraal sterft af, terwijl een kwart van alle zeedieren daar wonen. De dieren hebben last van de geluiden van schepen, waardoor ze elkaar minder goed verstaan. Bovendien eten vissen plastics op die inmiddels tot op de diepste oceaanbodem beland zijn.

Maar de geweldige eigenschappen van de zeer diverse dieren voeren de boventoon. Een slijmzoen voor je oma is een mooi boek voor jong en oud, om je te blijven verwonderen.