Annejan Mieras is basisschooljuf. Haar debuut begint dan ook op school, waar Fenna streng wordt toegesproken door de hoofdmeester. Ze heeft haar klasgenootje Tess gebeten. Dat gebeurde niet zomaar, want Tess doet steeds zo gemeen. Ze maakt nare opmerkingen over Fenna’s onderbroeken en ook over Fenna’s vader. Die woont sinds een halfjaar in de polder en ze hebben elkaar al een tijdje niet gezien. ‘Bestaat die vader van jou wel?’ zegt Tess.

Vanwege de scheiding van de ouders van Fenna, woont ze nu met haar moeder Maria in een portiekflat. Ernaast staat een bankje waarop ‘Zeezicht’ staat. Dat is gedaan door iemand met veel verbeelding, want in werkelijkheid kijkt het uit op de plek waar de uitbreiding van de haven zou komen, maar die kwam toch niet. De flat staat in een soort achterbuurt. Maar de buren zijn aardig. Fenna kent ze allemaal, zoals de dames Bakker die iedereen in de gaten houden.

De onderbuurman is net verhuisd naar een verzorgingstehuis, omdat hij te veel vergeet. Er komt een nieuwe bewoner en Fenna is nieuwsgierig. Ze belt aan om kennis te maken. Dit typeert deze hoofdpersoon: ze is niet bang en stapt gewoon op mensen af. De nieuwe buurman blijkt een dochter te hebben, waarmee Fenna bevriend raakt. Charlie is een paar jaar ouder, maar ze herkennen elkaar in het gedoe met hun vaders.

Fenna durft ook aan een andere buurman te vragen of ze bij hem haar snuffelstage mag lopen. De meeste kinderen gaan met één van hun ouders mee, maar Fenna is benieuwd hoe het eraan toe gaat bij een begrafenisondernemer. Dan heb je toch lef! Ze maakt een uitvaart mee van iemand zonder nabestaanden.

Portiek Zeezicht is een fijn boek met realistische avonturen en levensechte mensen.