In De beste 100 gedichten voor de VSB poëzieprijs 2012 kwam ik een gedicht van Fleur Bourgonje tegen dat me erg aansprak. Het heet Bloedafname en begint zo:

Kijk hier staan ze in de rij met hun bloed.
Ze willen het niet kwijt maar
het moet bekeken, uitvergroot, verdeeld
in slecht en goed, overdaad
aan wit of armoe rood. Bezinking
wordt gemeten.

(…)

De bundel waar dit gedicht uit komt is zowel bij de boekhandel als de bibliotheek alleen als e-book verkrijgbaar. Het boek heet De lichtstraat, naar het middelste deel van de bundel, dat geïnspireerd is op het Onze-Lieve-Vrouwegasthuis in Amsterdam. De andere gedichten zijn ook mooi, maar spreken me minder aan. De meeste gaan over reizen naar verre oorden. Ik lees snel door om bij de ziekenhuisgedichten te komen, want de medische wereld heeft me altijd geboeid.

Het is zo herkenbaar om te lezen over de draaideur, de gastvrouwen, de kapsalon en de kapel. Een ziekenhuis is de hele wereld in het klein, met al haar lief en leed. Bloedafname eindigt met:

Onwetendheid houdt op de been dus loop nu
wat je lopen kunt, kus wie je kussen wilt.
Over vier werkdagen wordt per fax meegedeeld
waar het heengaat, je leven.