De grens (vertaling van Raja) is de indrukwekkende debuutroman van de Finse Riikka Pulkkinen, geboren in 1980. Het boek gaat over de zestienjarige Mari en over Anja, die allebei worstelen met de liefde. Mari wordt verliefd op haar leraar Fins en worstelt met haar onzekerheid. Ze is een echte puber, al kan ze soms erg volwassen overkomen op anderen, wat haar erg eenzaam maakt. De echtgenoot van Anja lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Hij heeft haar gesmeekt om hem te doden als hij haar niet meer herkent.

De schrijfster heeft filosofie en literatuur gestudeerd, wat duidelijk te merken is: de hoofdpersonen krijgen of geven les over de klassieke tragedie en ze filosoferen over hun vrije wil en het noodlot. Telkens nemen zij een beslissing en denken dat deze niet meer ongedaan gemaakt kan worden na het passeren van een bepaalde grens, totdat het toeval de situatie toch in een andere richting stuurt.

Het boek is zeer goed vertaald door Lieven Ameel en de poëtische zinnen komen goed tot hun recht. Het perspectief wisselt bij elk hoofdstuk tussen vier verschillende personen. Het verband tussen deze mensen wordt in de loop van het verhaal duidelijk. Dit zorgt voor een goede spanningsopbouw richting het einde. Het is een erg knappe compositie, maar sommige zaken zijn wel erg toevallig en dat maakt het soms wat ongeloofwaardig.

De vraag is of Riikka Pulkkinen met dit prachtige debuut alles al heeft weggegeven, doordat haar voorkeur voor literatuur en filosofie zo duidelijk naar voren komt. Ik ben dan ook benieuwd naar haar tweede roman, die vertaald is onder de titel Echt waar.