Op het afgelegen eiland Wildzee woont Ultra in het grote huis Schemerwacht, bij meneer en mevrouw Schraveling. Dat zijn niet haar ouders. Ze is als baby op het strand gevonden door Andrew Donker, die als Wachter elke avond uitkeek over de zee, om uit te kijken naar de Verborgen Gronden. Meneer Donker is onlangs verdronken. Als enige van de eilanders durfde hij het strand op te gaan. De anderen weten hoe gevaarlijk de zee is, waarin monsters leven. Meneer Donker spoelde aan met stenen in zijn zakken. Dit is een kinderboek, maar ook een vrij duister verhaal.

Ultra is nog te jong om meneer Donker op te volgen als Wachter. Dan is er nog maar één persoon die hiervoor in aanmerking komt en dat is Andrews broer William, die in Londen woont. Hij wordt gedwongen om terug te komen en zijn taak te aanvaarden. In afwachting van oom William beklimt Ultra elke avond de toren bij het huis, om te kijken of ze iets opvallends ziet. Meestal is er niks, dan noteert ze in het logboek dat de zee rustig is. Op een dag ziet ze vaag in de verte iets glinsteren. Zouden dat de Verborgen Gronden zijn? Of verbeeldt ze het zich?

William lijdt schipbreuk en komt wonderbaarlijk genoeg toch aan op Wildzee. Hij gelooft helemaal niks van de verhalen die de eilanders vertellen, over de gevaarlijke Gorm uit de zee. Toch beklimt hij elke avond tegen de schemering de toren, om de mensen gerust te stellen. Dan verzint hij een plan om de mensen te laten zien dat de Gorm niet bestaat. Hij laat de plaatselijke zeeheks een vuur stoken. Het verhaal gaat dat daarmee de Gorm kan worden opgeroepen. Hoe dat afloopt zal ik niet verklappen.

Philip Reeve beschrijft het eiland en haar bewoners zo dat ik ze helemaal voor me zie. Het logboek in de toren wordt handig ingezet om Ultra meer te laten ontdekken over de inzichten van meneer Donker. Annelies Jorna heeft het prima vertaald uit het Engels. Ze heeft sommige namen aangepast. Zo heet Ultra Donker in het Engels Utterly Dark. De voornamen van Andrew en William heeft ze wel zo gelaten. Andrew wordt op een gegeven moment afgekort tot Drew en dan duurt het even voor ik begrijp dat dit dezelfde persoon is. Voor Nederlandse kinderen is dat misschien niet handig. En ik vraag me ook af of het voor sommige kinderen te eng is.

Toch zijn er genoeg positieve elementen in het verhaal. Ultra krijgt nieuwe vrienden en de mensen hebben veel voor elkaar over. Zelfs met oom William kan ze het uiteindelijk goed vinden. Ultra Donker en de Wachters van Wildzee is een heerlijk spannend boek, waarin oude volksverhalen weer tot leven komen.

Lees ook wat Jaap over dit boek schreef.