Wat erf je van je ouders en van hun ouders? Bepaalde eigenschappen, denkbeelden die ze je hebben meegegeven, en voorwerpen na hun overlijden. Corien van Zweden erfde de dagboeken van haar vader. Hij drukte haar op het hart dat ze ermee mocht doen wat ze wilde, wetend dat zijn dochter net als hij journalist was geworden. Tien jaar na zijn overlijden begint ze erin te lezen. En dan duurt het nog een paar jaar, maar nu ligt dit boek er. In Het geloof van mijn vader beschouwt Corien de levens van haar vader en haar opa, en welke invloed zij hebben gehad op haar eigen levenspad.

Kees van Zweden, de vader van Corien, was tien jaar toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Hij maakte mee dat zijn woonplaats Den Helder werd gebombardeerd. In 1943 werd zijn vader Jaap gearresteerd, nadat hij was betrapt op het luisteren naar de Engelse radio. Het gezin Van Zweden zat met vijf kinderen aan tafel toen er werd aangebeld. Kees liep naar de deur en twee politie-agenten kwamen binnen. Ze kenden hen wel van gezicht en naam. De agenten kwamen Jaap arresteren, waarop hij ze verzocht om even te wachten, zodat hij de maaltijd met zijn gezin kon afronden. Niemand kon meer een hap door de keel krijgen, behalve Jaap, die rustig zijn bord leegat. Vervolgens pakte hij de bijbel, las een psalm en sprak een gebed uit waarin elk van de gezinsleden werd genoemd. Toen was hij klaar om te gaan.

Corien gaat naar de plekken waar opa Jaap is geweest: de cel in Amsterdam, de rechtbank in Utrecht, kamp Vught. Na een halfjaar gevangenisstraf kwam hij terug bij zijn gezin, helemaal uitgehongerd. Zijn organen waren zo beschadigd dat hij er in 1952 aan stierf.

Coriens vader Kees was geobsedeerd door de oorlog. Als journalist bij Trouw, de krant die hij tijdens de oorlog illegaal had helpen verspreiden, recenseerde hij talloze boeken over de oorlog. Daarnaast was hij gefascineerd door theologische vraagstukken, met name dat van het kwaad: hoe kan een almachtige en algoede God zulke wreedheden toestaan? Voor de krant redigeerde hij de ingezonden brieven over dit thema. In zijn dagboek kauwde en herkauwde hij erop. Corien kan de redeneringen moeilijk volgen en herhaalt ze niet. Wel realiseert ze zich dat haar studiekeuze voor theologie sterk beïnvloed moet zijn door haar vader, ook al had ze dat als tiener niet in de gaten. Haar opa had een rotsvast vertrouwen in God. Haar vader worstelde met zijn geloof. En zij raakte het vlak na haar afstuderen kwijt.

Corien heeft haar opa nooit gekend en toch beschrijft ze hem zo levendig in dit boek: een man die trouw was aan zijn gezin, aan zijn werk en aan God. Nu haar vader meer dan tien jaar geleden is overleden, kan ze ook hem met wat meer afstand beschrijven. En ze ziet wat ze van hen heeft meegekregen. Die persoonlijke insteek samen met haar vlotte pen maken dat ik dit graag gelezen heb.

Lees ook wat Leesdame over dit boek schreef.