Soms kondigt een schrijver zijn laatste boek aan, om daarna toch met nieuw werk te komen. Tijdens het schrijven van The book of strange new things overleed de vrouw van Michel Faber. Dit greep hem zo aan dat hij zei dat er nooit meer een nieuwe roman zou komen. Wel verscheen nog de dichtbundel Tot leven (Undying), met poëzie rond het ziek zijn en sterven van zijn geliefde. Toch verscheen onlangs D: a tale of two worlds. Het wordt aangekondigd als een verhaal in de stijl van Dickens, ter gelegenheid van diens 150ste sterfdag. Ik verwacht daarom iets dat lijkt op de sfeer in Lelieblank, scharlaken rood.

D speelt zich echter af in het heden en niet in de tijd van koningin Victoria. De hoofdpersoon is een meisje van een jaar of dertien, met de bijzondere naam Dhikilo. Ze is als baby uit Somaliland naar Engeland gekomen en geadopteerd door Engelse ouders. Dhikilo is verder een gewoon meisje dat naar school gaat, niet zo veel vriendinnen heeft maar wel een paar, en dol is op één van haar leraren. Maar dan gebeurt er iets raars. Op een dag praten Dhikilo’s ouders bij het ontbijt geen normaal Engels meer, maar ze spreken de letter d niet meer uit. Op straat ziet Dhikilo dat de d ook is verdwenen op de straatnaambordjes. Op school wordt ze voortaan Icky in plaats van Dicky genoemd. Ze vraagt eerst voorzichtig of de anderen ook merken dat er iets is veranderd, maar ze heeft al snel door dat ze dat beter kan laten. Als ze haar proefwerk terugkrijgt, zijn alle d’s met rood doorgehaald.

Daarna neemt het verhaal een paar verrassende wendingen. Het is al een surrealistisch met het verdwijnen van een letter, maar het tweede deel van het boek is een spannend fantasieverhaal. Dhikilo gaat namelijk op reis om de gestolen letter d terug te vinden. Daarvoor stapt ze door de deur van een oud huis een sneeuwlandschap binnen. Dit doet me meteen denken aan Narnia van C.S. Lewis. Onderweg komt ze diverse vreemde wezens tegen en ze moet steeds inschatten of die te vertrouwen zijn of dat ze een list moet bedenken.

Meer zal ik niet verklappen. Het is geweldig bedacht en zo leuk om te lezen. Wie graag graaft naar diepere lagen, komt hiermee vast ook aan haar trekken. Ik heb dat niet gedaan, maar gewoonweg genoten van de fantasieën en meegeleefd met Dhikilo op haar gevaarlijke missie. Misschien moet ik toch eens wat van Charles Dickens lezen.