Soms valt een boek zo tegen dat ik het niet uitlees. Hoe meer mensen het aanraden, hoe langer ik het blijf proberen. Maar smaken verschillen en dat is niet erg. In dit artikel licht ik bij een aantal boeken toe waarom ik erin strandde en verwijs ik je door naar bloggers die er wel doorheen kwamen.
Gerbrand Bakker – Rotgrond bestaat niet
Van Gerbrand Bakker had ik al vijf boeken met plezier gelezen. Maar dit boek over tuinieren kon me niet boeien. Sue en Sandra lazen het wel uit.
Rob van Essen – De goede zoon
Gestopt op bladzijde 147. Ik had me verheugd op een toekomstroman van Rob van Essen. Hier wonen ook mensen vond ik briljant en Visser en Elektriciteit waren oké, maar dit kan me niet boeien. Na al veel flauwe grappen door mannen die zich als vervelende pubers gedragen kwam er een gore seksscène die ik grotendeels heb overgeslagen. Daarna een stukje over refo’s, wat me altijd boeit, maar dit was saai. Deze krijgt het stempeltje ‘mannenboek’. Ik ben afgehaakt. Marcia las het wel uit.
Janet Frame – Je betreedt nu het menselijk hart
In deze verhalenbundel ben ik een heel eind gekomen, omdat ik steeds hoopte dat er nog iets zou komen dat me echt zou aanspreken. Het is een verzameling van diverse bundels, maar ook de latere verhalen boeiden me niet genoeg. Toch wil ik haar boeken over haar ervaringen in de psychiatrie eens proberen.
Nino Haratischwili – Het achtste leven (voor Brilka)
Deze dikke pil is al veel geprezen en ik had wel zin in een leesreis naar Georgië. Toch ben ik op een kwart gestrand, omdat ik het niet goed genoeg vond om nog 900 bladzijden door te lezen. De schrijfstijl is overdreven, met soms een hele bladzijde mooischrijverij terwijl het niets toevoegt. De uitgever noemt het Tolstojesk, maar dat slaat helemaal nergens op, want het is totaal onvergelijkbaar. Bovendien zitten er te veel toevalligheden in het verhaal, waardoor het te geconstrueerd overkomt. Sue en Chantal lazen het wel uit.
Wieslaw Myśliwski – Over het doppen van bonen
Deze bekende Poolse schrijver wordt door velen gewaardeerd, maar zijn stijl is mij te langdradig. Joke las het wel uit.
Marja Pruis – Genoeg nu over mij: confessies van een ervaren schamer
Hier had ik best wel zin in, maar het bleek een totaal ander boek dan ik had verwacht. Het gaat vooral over schrijven en dat interesseert me meestal niet zo.
Caro van Thuyne – Wij, het schuim
Dit debuut is een verhalenbundel waar ik naar uitkeek. Maar het is te absurd, met veel vieze seks. Ik heb het vier verhalen plus een halve geprobeerd en ben toen afgehaakt.
Niña Weijers – Kamers, antikamers
Nina kan goed schrijven, maar haar stijl spreekt me niet genoeg aan om het gebrek aan plot van dit boek te compenseren. Ik houd niet van dat metagedoe, dat een schrijver over schrijven schrijft. Halverwege ben ik gestopt. Just las het wel uit.
Manon Uphoff – Vallen is als vliegen
Omdat zo veel mensen het goed vinden, ben ik een keer of drie in dit boek begonnen: onbevangen, met extra aandacht en juist wat vluchtiger, waarbij ik ook aan het tweede hoofdstuk begonnen ben. Maar het lukte niet. Ooit las ik een verhalenbundel van deze schrijver, Begeerte, waarbij ik noteerde: ‘geen fijn boek’. Er is dus geen klik tussen Manon Uphoff en mij. Alek last het wel uit.
Floortje Zwigtman – Schijnbewegingen
Dit is ook zo’n dik boek dat veel mensen geweldig vinden. Het viel me tegen. Het taalgebruik past niet bij een jongen van de straat, die de hoofdpersoon is. Na 100 bladzijden ben ik gestopt. Katrien las het wel uit.
Umberto Eco – De naam van de roos
Deze klassieker stond al tijden op mijn lijstje, omdat het over monniken in de Middeleeuwen gaat. Veel mensen vinden het een briljant boek, maar er zijn er ook veel die het vreselijk vinden. Ik heb het honderden bladzijden lang geprobeerd, maar het bleef langdradig met eindeloze theologische discussies en ellenlange beschrijvingen. Op tweederde van het boek ben ik gestopt en heb op Wikipedia opgezocht hoe het verder ging. Dit is ook echt een mannenboek: het draait om feiten en gebeurtenissen, maar er zit vrijwel geen emotie in.
Verder zijn er nog wat onbekendere boeken die ik niet uitlas. Gelukkig zijn de boeken die me wel bevallen nog altijd in de meerderheid.
Wanneer besluit jij om een boek niet uit te lezen?
Lalagè leest 
Leuke eerlijke blogpost! Dat jij afhaakt waar schrijvers het over schrijven hebben, is iets wat mij juist wel interesseert, maar de recensie van just laat wel zien dat kamers, antikamers het een en ander van de lezer vraagt. Er zijn verschillende redenen om af te haken bij een boek, maar meestal is het dat er geen klik is, op dat moment. Het laatste boek waar ik voortijdig in ben gestopt was expeditie naar de baobab, ik had de rust niet om het poetisch taalgebruik te waarderen. Soms is een vloek voldoende om een boek terzijde te schuiven, zoals bij een goede zoon is gebeurd. Vaker is het omdat ik mij de tijd niet gun, in een boek te geraken, omdat er nog genoeg andere boeken liggen.
LikeLike
Ja, het kan ook zijn dat het boek op dit moment niet past, maar een andere keer wel. En ik herken dat dat bij poëtische teksten meer uitmaakt, daar heb ik soms ook niet het geduld voor. Hier in de kast staat ook een boek dat gaat over een man die kanker heeft. Daarbij heb ik het gevoel dat het later in mijn leven weleens heel goed zou kunnen zijn om te lezen, maar op het moment dat ik erin begon, paste het niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Interessant om te lezen waarom jij bij deze boeken bent afgehaakt. Soms vind ik het nog best lastig om uit te leggen waarom een boek me niet pakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is ook lastig! Maar over het algemeen vind ik dat jij dat best goed kunt uitleggen.
LikeLike
Wat heb je dat mooi gedaan: aangeven waarom jou iets niet kon boeien en dan meteen een link naar blogs van mensen die het wel uitlazen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is dan ook niet bedoeld om die boeken af te raden.
LikeLike
Leuke blogpost. Ik vind het soms wel lastig aan te geven waarom ik afhaak bij een boek. Het kan vanwege de inhoud zijn ( dat had ik met “De kracht van het nu” van Eckhart Tolle ), maar ook als het verhaal niet heel boeiend is én het taalgebruik dan in mijn ogen ook nog niet bijzonder ( dat had ik bij “De liefde niet” van Margriet van der Linden ). Er zijn nog zoveel boeken die ik ook wel zou willen lezen, dat ik er geen enkel probleem ( meer ) mee heb om een boek halverwege of eerder weg te leggen.
LikeGeliked door 1 persoon
‘De kracht van het nu’ is ook echt een boek dat bij je moet aansluiten op het moment dat je het leest; mij sprak het erg aan, maar er waren ook dingen bij waarvan ik dacht: daar ben ik nog niet aan toe.
LikeLike
Hoi Barbara, leuk stuk! Ik heb ook eens een stukje geschreven over absolute klassiekers waarin ik ooit begonnen ben, maar die ik niet heb uitgelezen: http://erikleest.blogspot.com/2015/01/boeken-die-ik-niet-uitgelezen-heb.html. Nu maak ik het mij zelf makkelijker, als ik merk dat een boek mij niet bevalt, dan stop ik met lezen. Ik heb ooit de 50 bladzijden regel opgesteld.Deze houdt in dat ik als een boek na 50 bladzijden nog niet bevalt ik er mee stop. Er is een boek waar ik in eerste instantie mee gestopt ben na ongeveer 170 bladzijden, maar dat bij een latere lezing alsnog jarenlang mijn favoriete roman is geweest. Dat is “Oorlog en vrede” van Tolstoj. Groetjes, Erik
LikeLike
Daar noem je ook wel een boek waar je goed voor moet gaan zitten! Ik vond Anna Karenina een geweldige leeservaring, maar weet niet of ik ooit ‘Oorlog en vrede’ ga lezen. Dan zou ik eerder voor een verhalenbundel van Tolstoi kiezen.
LikeLike
Hoi Barbara, als je ook van films houdt, dan is het mogelijk om van “Oorlog en vrede” kennis te maken op dvd. Ik ken 5 verfilmingen van het boek waarvan er 2 werkelijk fantastisch zijn om naar te kijken: de Russische versie van Sergej Bondartsjoek uit 1966 en de BBC-serie uit 2015. Groetjes, Erik
LikeLike
Superleuk blog dit. Vooral omdat je je eigen ervaringen beschrijft want in mijn beleving zijn die het meest interessant.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik lees bijna alles uit. Ik denk dat er 2 boeken op mijn DNF (did not finish) lijst staan. Rob van Essen was een goede kanshebber om niet uitgelezen te raken. Leuk om te lezen dat u soms stopt.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een leuk artikel! De goede zoon heb ik inderdaad uitgelezen en van genoten, maar Visser had ik daarentegen toch bijna aan de kant gelegd. Dat boek was een stuk minder aan mij besteed.
Wij, het schuim ben ik ook niet doorheen gekomen – ik had hoge verwachtingen maar heb het boek na een of twee verhalen teruggebracht naar de bibliotheek.
Vallen is als vliegen heb ik uitgelezen voor een leesclub, maar ik had ook niet echt een connectie met het verhaal of de schrijfstijl. Ik kan er moeilijk de vinger op leggen wat me niet aanspreekt in het boek, maar het is het gewoon niet voor mij. En dat kan gebeuren. Het is maar goed dat smaken verschillen anders zou het maar saai zijn ;)
LikeGeliked door 1 persoon
En wat vonden de anderen in de leesclub?
LikeLike
Goed dat je soms een boek niet uitleest. Ik heb best lang het gevoel gehad dat dat eigenlijk niet kon. Net zoiets als je bordje leegeten ook al lust je het niet ;) Ik doe het nu wel hoor, want het is eigenlijk zonde van de tijd om een boek te lezen dat je niet boeit.
LikeGeliked door 1 persoon
Ha, leuk stuk. Veel vaker zou ik boeken ook niet uitlezen, maar de meeste waarbij ik dat zou willen, moet ik wel uitlezen voor een recensie (anders had ik ook Kamers antikamers niet uitgelezen). Boeken die ik niet heb uitgelezen zijn De tolk van Java (na twee delen), Familiestukken van Alice Munro (veel van verwacht, maar de eerste drie verhalen steeds niet uitgelezen) en Halleluja van Annelies Verbeke.
Jammer dat je Genoeg nu over mij niets vond. Dat vond ik twee jaar geleden nu een van de beste boeken die ik las!
LikeGeliked door 1 persoon
Smaken verschillen, al denk ik dat het bij dat boek van Marja Pruis ook kwam doordat ik iets heel anders had verwacht.
LikeLike
Verder vond ik Halleluja juist wel goed! En van Alice Munro heb ik een ander boek gelezen, dat beviel me ook wel.
LikeLike
[…] het vorige artikel met boeken die ik niet uitlas, ging het een paar weken goed. Ik las heerlijke boeken. Maar toen […]
LikeLike