Op Boekmeter is een groepje enthousiaste lezers actief. Elk kwartaal wordt er een boek gekozen om samen te lezen en te bespreken. Ik heb nog maar één keer eerder meegedaan, omdat de stemmers over het algemeen niet dezelfde smaak hebben als ik. Voor dit kwartaal besloot ik om toch eens deel te nemen, want ik was wel nieuwsgierig naar deze Poolse fantasy. Dat kom je toch niet vaak tegen. Vlak nadat ik dit boek uit de bibliotheek had gehaald, vond ik een Pools fantasyboek in mijn eigen kast. Geen idee waar dat vandaan is gekomen; het lijkt wel magie…

De laatste wens bestaat uit zes avonturen die Geralt van Rivia heeft beleefd. Hij is een hekser: iemand die ingehuurd kan worden om bedreigende wezens om te brengen, zoals een kikimora, chimaera, striga of zwelgvamp. Als je niet meer weet wat dat voor monster is, kan je achterin kijken voor de lijst met omschrijvingen. De zes verhalen worden afgewisseld door een zevende verhaallijn in het heden, waarin Geralt herstelt in een heiligdom waar hij wordt verzorgd door een priesteres. Blijkbaar is het er bij zijn laatste gevecht nogal heftig aan toe gegaan. En waarschijnlijk is Geralt nog niet helemaal helder, want deze stukjes van telkens een paar bladzijden zijn nogal wazig.

De zes avonturen spelen zich af in een typische fantasy-omgeving met Middeleeuws aandoende stadjes en dorpjes waartussen mensen per paard reizen. Uiteraard zijn er ook kastelen met prinsessen en torens met tovenaars. Geralt is een hekser met veel ervaring. Hij wordt ingehuurd als vele anderen al hebben gefaald. Maar ook voor hem is het niet altijd makkelijk om werk te vinden en daarom reist hij veel.

Gelukkig maken de gevechten maar een klein deel van het boek uit, want ik vind dat meestal niet zo boeiend om te lezen. Het is wel jammer dat ik tevoren al weet dat hij alles gaat overleven, dat haalt een aardig stuk van de spanning weg. Soms is het wel de vraag of een wezen vermoord zal worden of dat een betovering ongedaan gemaakt wordt, zodat het monster terugverandert in een knappe jonge man of vrouw.

De aanloop tot elk gevecht wordt uitgebreid beschreven. Het zijn vaak complexe verhalen die ik niet altijd even goed volg, maar ik heb daar ook niet altijd zin in. Ik mis de emoties en de psychologie; het is een stroom van gebeurtenissen. Wat me doet doorlezen zijn de creativiteit en de humor, die heel goed uitkomt in de vertaling van Karol Lesman. Toch zal ik niet zo snel weer een boek van Andrzej Sapkowski lezen, eerder weer iets van Naomi Novik, die soortgelijke sprookjes schrijft.

Lees ook de enthousiaste reacties op dit boek op Boekmeter.