In The shock of the fall vertelt Matthew zijn levensverhaal, dat hij typt op een computer op de dagbesteding. Soms gaat dat een beetje van de hak op de tak, omdat hij makkelijk wordt afgeleid. Maar het is prima te volgen. Twee jaar geleden, toen Matthew 17 jaar was, ging hij het huis uit om samen met zijn beste vriend een flat te huren. Om dat te kunnen betalen hadden ze allebei een baantje gevonden. Matthew werkt in een verzorgingstehuis voor demente ouderen, waar hij het liefst zoveel mogelijk nachtdiensten draait en geen pauze houdt, want dat brengt meer op. Als hij een typmachine van zijn oma cadeau krijgt, is het niet meer nodig om naar de dagbesteding te gaan. En omdat hij ook geen zin heeft in zijn medicijnen, die hij via een injectie krijgt omdat hij smokkelt met pillen, besluit hij om thuis te blijven.

Stukje bij beetje wordt duidelijk wat er met Matt aan de hand is. Zijn broer Simon is overleden. Hoe dat precies kwam blijft lang onduidelijk, al vertelt Matthew wel dat hij het syndroom van Down heeft en daarom zwakke spieren had. Het lijkt erop dat Matthew zich schuldig voelt aan de dood van zijn broer. Pas tegen het einde van het boek is hij in staat om het hele verhaal te vertellen. En dan besluit hij om iets terug te doen voor zijn broer, die zo jong gestorven is. Het is een heel ontroerend einde.

Als je Matthew zou tegenkomen op de rand van een klif, terwijl hij met zijn overleden broer praat, wat zou je dan doen? Zou je bang van hem worden? Zou je gauw weglopen of hem helpen? Ik denk dat we stiekem allemaal een beetje bang zijn voor psychiatrische patiënten, omdat ze onvoorspelbaar zijn. Maar ze zijn ook gewoon mensen net als jij en ik. In dit boek kruip je in de huid van Matthew, die door een ongelukkige gebeurtenis in zijn jeugd uiteindelijk op de gesloten psychiatrische afdeling belandt. Hij is zelf de enige die er weer bovenop kan krabbelen, al levert zijn zorgzame familie een onmisbare bijdrage. In het begin lijkt Matt nog een beetje vreemd, maar al snel begrijp je hem volledig, ook al filosofeert hij over atomen of haalt hij een mierenhoop in huis.

Nathan Filer is psychiatrisch verpleegkundige geweest en weet daardoor precies hoe het er in die wereld aan toe gaat. Het boek is makkelijk te lezen en het bevat veel humor en scherpe observaties. Hij maakt ook gebruik van verschillende lettertypes, tekeningen en bijzondere typografie (woorden die over de bladzijde tuimelen), wat ik erg leuk vind.

Tot slot kan je dit filmpje bekijken om een indruk te krijgen van de sfeer van dit boek, dat in het Nederlands vertaald is onder de titel De schok van de val.