Twee jaar geleden kreeg ik Het testament voor mijn verjaardag en al die tijd stond het ongelezen in de kast… totdat mijn opa vertelde dat hij achter elkaar boeken van John Grisham las, omdat hij ze zo goed vond. En mijn schoonvader bleek hem ook graag te lezen. Dus het was hoog tijd om dit boek onder het stof vandaan te halen.

Troy Phelan staat aan het hoofd van een enorm zakenimperium dat geschat wordt op een waarde van elf miljard dollar. Omdat hij aan een hersentumor lijdt, wil hij zijn testament nog eens herzien. Dat is voor zijn kinderen uit diverse huwelijken een belangrijke gebeurtenis. De band met hun vader is beroerd, maar een zak geld kunnen ze allemaal goed gebruiken. Ze zijn immers stuk voor stuk verwend, dom en lui en hebben zich in de schulden gestoken. Ze huren dan ook allemaal dure advocaten in om hun belangen te behartigen.

Aan het begin van het boek neemt het verhaal al een paar onverwachte wendingen (knap geschreven!) en ik zal nu mijn best doen niet teveel te verklappen. Na de dood van Troy Phelan leest zijn advocaat Josh het testament. Daarin wordt een onbekende dochter genoemd, die gezocht moet worden om de erfenis in ontvangst te kunnen nemen. Dat blijkt echter erg moeilijk, want ze werkt als zendeling in de Pantanal, een zeer groot moerassig natuurgebied in Brazilië. Advocaat Josh besluit zijn collega Nate te sturen, die net voor de vierde keer uit een afkickkliniek komt. Het wordt een avontuurlijke reis.

Het testament is een echt mannenboek: het verhaal is sterk en spannend, maar het draait vooral om feiten en er zit weinig psychologie in. Maar dat maakt niet uit, want John Grisham schrijft erg goed. Hugo en Nienke Kuipers hebben het prima vertaald. De opbouw van het boek is ook weloverwogen. Er wordt afgewisseld tussen de avonturen van Nate in Brazilië en de kinderen van Phelan met hun advocaten in Amerika. Het is geen moment saai en ik heb mij dan ook zeer goed vermaakt met dit boek.