Ik hou van dingen snel doen: ik denk, werk, lees, wandel en fiets het liefst net iets harder dan anderen. Dat lijkt me wel zo efficiënt. Daarom trok het boek In praise of slowness mijn aandacht. (Het is ook in het Nederlands vertaald onder de titel Slow: een wereldwijde revolutie.) Hierin legt Carl Honoré uit hoe de wereld is veranderd doordat we dingen steeds sneller willen doen. Ons leven wordt bepaald door de klok. Onze spullen worden massaal geproduceerd in fabrieken en we eten fastfood. Mensen op straat zijn steeds sneller gaan wandelen, als ze tenminste niet de auto nemen. Boeken als One-minute bedtime stories verkopen heel goed. Kinderen worden gestimuleerd om zo snel mogelijk hun diploma’s te halen, zowel op school als in hun vrije tijd. Veel mensen werken keihard om hun deadlines te halen.
En toch… de briljantste ingevingen krijg je als je ontspannen bent: op de wc, onder de douche of op de fiets. Het is dus belangrijk om ook je brein regelmatig in de langzame stand te zetten. Mediteren kan helpen om dat structureel in je leven in te bouwen. Fastfood is ongezond en ongezellig, dus neem de tijd om zelf te koken, dat hoeft niet eens zo lang te duren. Kook met verse groenten en voeg zelf de kruiden toe. Eet aan tafel met je gezin. Ook in mijn eigen omgeving zie ik de tegenbeweging. Mensen vinden het leuk om ‘vergeten’ groente te eten die in kleine hoeveelheden worden geteeld. Het is hip om handgemaakte meubels te kopen. Langzame hobby’s worden weer beoefend. Dan kan je denken aan breien en tuinieren, maar ook lezen: boekenclubs schieten als paddenstoelen uit de grond en door Harry Potter zijn jongeren weer aan het lezen. Je kunt nog verder gaan door boeken langzamer te lezen… of ze in elk geval over een langere tijd te verspreiden en niet binnen een dag uit te lezen. Ik ben wel benieuwd wat jullie van dat idee vinden!
De boodschap van dit boek is: sneller is niet altijd efficiënter of beter. Het gaat om de balans tussen snel en langzaam. De kunst is om het juiste tempo te vinden. Vaak is het beter om dingen iets langzamer te doen, voor een betere kwaliteit. Ook is het voor je eigen gemoedsrust prettiger om niet altijd haast te hebben.
Het boek staat boordevol voorbeelden. De schrijver heeft mensen van over de hele wereld geïnterviewd. Hij heeft ook veel dingen zelf uitgeprobeerd, bijvoorbeeld workshops meditatie en tantra-seks. Ook vertelt hij hoe de Slow Movement (Langzaam-beweging) zijn eigen leven heeft beïnvloed: hij was gewend om veel eten te bestellen, nooit aan tafel te eten maar voor de tv en om alles met de auto te doen.
Met mij lijkt het nog wel mee te vallen: ik heb genoeg tijd om te koken en te lezen, ik ga elke dag lunchwandelen en fiets naar mijn werk. Mediteren doe ik sinds een paar maanden elke dag. Wel heeft dit boek me doen beseffen dat je steeds bewust kunt kiezen in welk tempo je iets gaat doen. Het kan prettig zijn om eenvoudige dingen eens met aandacht en wellicht wat langzamer te doen. Mijn favorieten zijn met aandacht groente snijden (voel de groente, proef de groente, geniet van de kleuren en geuren) en met aandacht fietsen (ik kijk graag naar bomen en bloemen). Dit boek krijgt een opvallende plaats in de boekenkast, zodat ik er nog eens aan zal denken.
Goede insteek van Carl Honoré. Ik ben ook een lunchwandelaar (en ben daarna een stuk productiever dan wanneer ik maar door zou werken) en fiets momenteel ook naar mijn werk (2 x 15 km).
Van oorsprong ben ik een razendsnelle lezer. Dat is heel handig voor op het werk, maar bij boeken die ik voor mijn plezier lees, heb ik mezelf gedwongen om rustig aan te doen en regelmatig even stil te staan bij wat ik lees. Ik hoef niet 300 boeken per jaar te lezen, of zelfs maar 100. De kwaliteit van de leeservaring vind ik veel belangrijker dan aan het eind van het jaar op mijn blog opscheppen hoe waanzinnig veel boeken ik gelezen heb. Het is jammer dat veel bloggers het nodig vinden elkaar op dat front de loef af te steken.
LikeLike
Wat een mooie blogpost, ik heb genoten!
Mooi om te zien hoe jij dit boek beleeft en hoe je jouw ervaring hiervan deelt in een blogpost, tegelijk met enkele goede voorbeelden.
Het laat mij even denken, overpeinzen over hoe ik dingen doe, (ik doe veel dingen tegelijk en alles redelijk snel, houd niet van verspillen van tijd), maar ik herken ook hetgeen je vertelt over zelf koken en verse producten te gebruiken (doe ik zoveel mogelijk) en ja ik ben vorig jaar begonnen met een langzame hobby: haken, nooit gedacht dat ik dat leuk zou vinden, dat een simpel iets als haken mijn hoofd leegmaakt en mij totaal laat ontspannen (en gelukkig kun je anno 2014 leuke dingen haken ipv saaie beddenspreien en lampenkappen) .
En wat Anna hierboven zegt over het lezen van boeken, over jezelf dwingen om rustig aan te doen, stil te staan bij wat je leest, is precies wat bij mij in mei van dit jaar gebeurde en wat mij deed besluiten om het anders aan te pakken met mijn blog vanaf 1 juni, beste beslissing ooit.
Oops, lange reactie! Ik ga op zoek naar de NL vertaling van dit boek, je hebt mij nieuwsgierig gemaakt!
LikeLike
Je zet ons weer mooi aan het denken! Dank daarvoor.
LikeLike
[…] dunne boekjes vol inspiratie, zoals How to walk. Een ander erg boeiend boek in deze categorie is In praise of slowness, over waarom je dingen langzamer zou willen doen en niet altijd maar efficiënter. Verder heb ik […]
LikeLike