Reizen in de tijd is iets wat altijd tot de verbeelding spreekt en mooie verhalen oplevert. ‘Het kraaien van de haan’ speelt in 2024, althans, daar begint het. Een rijke man wil één van de eerste tijdreizen bekostigen, op voorwaarde dat de reis naar de tijd van Jezus gaat. Joe is de ideale kandidaat: hij heeft een talenknobbel en studeerde klassieke talen. In voorbereiding op zijn tijdreis leert hij Aramees. Aan deze details is al te merken dat Piet Meeuse een sterk verhaal vertelt. De tijdreis lukt en Joe leert Jezus kennen van heel dichtbij. Om een reden die later duidelijk wordt, schrijft hij 20 jaar later zijn memoires in Efeze. Deze begraaft hij op een plek waarvan hij weet dat het in het begin van de twintigste eeuw gevonden kan worden…

Dit boek had ik in twee dagen uit, want het is niet dik en het leest makkelijk. Het is een meeslepend verhaal, dat je haast gaat geloven. Het is boeiend om vanuit een nieuwe invalshoek te lezen hoe Jezus zich gedroeg en hoe hij dacht. Hij doet uitspraken als: ‘Leef in het nu, blijf niet hangen in verleden of toekomst.’ Het tijdreizen verleidt je soms tot ingewikkelde gedachtenkronkels, die de schrijver niet uit de weg gaat, maar hij maakt het ook niet nodeloos ingewikkeld. Kortom, een geslaagd en boeiend boek, dat in 2011 werd genomineerd voor de Libris literatuurprijs.