Chicklits, ik lees ze bijna nooit. Maar deze gaat over nerds in Enschede : ) Met het lezen hiervan ging ik even terug in de tijd en voelde me weer 19.

Lucille is een verwend, lui meisje uit Groningen. Ze houdt zich liever bezig met make-up en jongens dan met school. Omdat ze wordt ingeloot voor de studie psychologie in Enschede, moet ze verhuizen. Het lukt haar niet om een kamer in de stad te vinden en daarom regelen haar ouders een kamer op de campus, in een vies huis vol nerds. Daar heeft ze helemaal geen zin in, maar ze heeft geen keus. Uiteindelijk blijken de nerds veel aardiger dan haar studiegenoten die bij het corps zitten. En één huisgenoot geeft haar elke keer kriebels in haar buik…

In het begin van het boek vond ik Lucille maar een vervelend meisje. Ik herkende me veel meer in de nerds… Zelf ben ik vaak in Enschede geweest in mijn studententijd en het is altijd leuk om herkenbare plekken en situaties tegen te komen in een boek. Op den duur blijkt dat Lucy en de nerds allemaal onzeker zijn over zichzelf, al uit zich dat op totaal verschillende manieren.

Lisette Jonkman schrijft heel vlot en ze heeft enorm veel humor. Ik heb vaak heel hard gelachen om de klunzigheid van Lucy en de grapjes van haar huisgenoten. Aan de andere kant zijn er ook genoeg serieuze gesprekken. De balans daartussen vind ik precies goed. Sommige details zijn wel erg toevallig of niet zo realistisch, maar ze voegen wel wat toe aan het verhaal of zijn heel grappig. Dit is een echte pageturner, maar het is een lekker dik boek, dus ik heb er toch nog een paar dagen over gedaan.

Als ik weer eens zin heb in een chicklit tussen de literaire hoogstandjes door, dan grijp ik zeker naar het andere boek van Lisette Jonkman: Glazuur. Binnenkort komt het derde boek van Lisette Jonkman uit, wat een vervolg is op Verkikkerd :-D Gisteravond heeft ze de titel van het boek onthuld in dit filmpje.