In dit boek moet je eigenlijk niet achter elkaar door lezen. Maar ik kan het niet laten om telkens drie of vier hoofdstukjes tot me te nemen, ook al maken ze stuk voor stuk indruk. Dit boek is een bundeling van artikelen uit de Volkskrant, waarin artsen en andere zorgverleners vertellen over een patiënt die ze is bijgebleven. Wetenschapsjournalist Ellen de Visser heeft ze geïnterviewd en de verhalen opgeschreven.

Allerlei specialismen komen voorbij, van oogarts tot oncoloog en van huisarts tot fysiotherapeut. Soms gaat het over een gemiste diagnose. Vaak is het een patiënt of familie die op een andere manier reageert dan de dokter verwacht. Iemand wil niet meer behandeld worden, terwijl artsen geneigd zijn om te handelen, daar zijn ze immers voor opgeleid. Een aantal keren wordt opgemerkt dat de tijden gelukkig zijn veranderd en dat dokters nu veel meer dan vroeger met de patiënt of de familie overleggen over wat nu te doen, welke behandeling juist is, of er nu ingegrepen moet worden of juist niet.

Onverwachte uitkomsten veranderen de kijk van de zorgverlener op het vak. Ze besluiten om de protocollen niet zomaar te volgen, maar hun opgebouwde inzichten en gevoel mee te laten wegen. Ze nemen zich voor om voortaan nog beter naar de patiënt zelf te luisteren.

Die ene patiënt is een prachtig boek over de band tussen patiënten en zorgverleners, die uiteindelijk allemaal mensen zijn. In het werk kan een arts zich niet laten leiden door emoties, maar terugkijkend komen die los. Het laatste verhaal gaat over een arts en een patiënt die verliefd op elkaar zijn geworden. Zij met een donorhart. Hoe bijzonder!

Lees ook wat Leesdame en Piet (op Bazarow) over dit boek schreven.