Hoe maak je wiskunde begrijpelijk voor een groot publiek? Alex van den Brandhof houdt zich daarmee bezig als docent en als schrijver voor wiskundige tijdschriften, maar ook voor het NRC Handelsblad. Die stukken zijn te volgen voor iedereen die wiskunde op de middelbare school leuk vond en dat geldt ook voor het boek Priemwoestijnen. Hierin wordt voor elk van de jaren 2001 tot en met 2017 een stelling toegelicht die in dat jaar voor het eerst is bewezen.
De bewijzen zelf zijn vaak pagina’s lang en soms is er maar een handjevol wiskundigen over de hele wereld die het kunnen controleren. Maar de stellingen zelf zijn meestal eenvoudig. Waar het kan probeert Alex het idee achter het bewijs uit te leggen. Ik vind het mooi om weer eens wat wiskundig proza te lezen. Wiskundigen zijn continu op zoek naar taal om hun abstracte ideeën in uit te drukken. De juiste woorden en definities maken het mogelijk om erover te praten met anderen.
Als het toch te lastig wordt, kan je gerust een stukje wiskundige uitleg overslaan en verder lezen over de mensen achter die bewijzen. Sommige wiskundigen werken het liefst alleen en komen dan ineens met iets briljants naar buiten wat niemand had verwacht. Maar de meesten werken juist graag samen, wat door het internet tegenwoordig een stuk makkelijker gaat dan vroeger. Er zijn websites waar wiskundigen samen aan een bewijs puzzelen en iedereen kan meedoen. Ik vind het mooi en herkenbaar dat de meeste wiskundigen totaal niet egoïstisch zijn. Natuurlijk is het geweldig als er een stelling naar je wordt genoemd, maar het doel is om samen mooie wiskunde te doen. De kick van het bewijzen is beloning genoeg. Dat ervaar ik ook een beetje bij het lezen van het elegante bewijs voor het feit dat er oneindig veel priemgetallen zijn: het is echt waar!
Ooit genoot ik er zo van om wiskundige opgaven te maken dat ik besloot om mijn studietijd eraan te wijden. In het eerste jaar ging er een wereld voor me open, want de wiskunde bleek veel groter dan ik op de middelbare school had geleerd. In Priemwoestijnen komen die diverse deelgebieden ook langs: discrete wiskunde, topologie, meetkunde, numerieke wiskunde. Halverwege mijn studie kostte het me steeds meer moeite om die abstracte wiskunde onder de knie te krijgen en ik besloot de toegepaste richting op te gaan. Die toepassingen komen in dit boek minder aan bod, waarschijnlijk ook om de hoofdstukken kort te houden. Toch is dat wel jammer, want veel mensen beseffen niet dat onze wereld vol wiskunde zit, vooral met de komst van computers. Om maar weer het voorbeeld van de priemgetallen te nemen: die waren jarenlang alleen een speeltje van wiskundigen en nu worden ze in elke computer gebruikt om de boel te beveiligen. Dat is allemaal te danken aan die briljante wiskundigen, die zo graag puzzelen. Door dit fijne boek kan je een kijkje nemen in hun wereld van logica en schoonheid.
Lees ook wat Jeanine over dit boek schreef.
Klinkt heel erg boeiend. Heb je na je na het lezen van dit boek ook het idee dat je zelf iets van de wiskunde kunt uitleggen of blijft dat toch wel zo ingewikkeld dat je het boek erbij moet houden?
Wiskunde vind ik zeer fascinerend maar helaas heb ik niet het vermogen om heel diep te gaan. Het blijft voor mij al snel een zwarte toverdoos.
LikeLike
Zelf uitleggen zou bij sommige stellingen wel kunnen, als ik ze maar niet hoef te bewijzen 😉
LikeLike
Hahahaha. Dat zou helemaal gaaf zijn om te kunnen. Maar ja, dat is maar aan een minderheid gegeven.
LikeLike
Ik vind wiskunde wel fascinerend, maar het ging al gauw boven mij pet. Mooi dat je met dit boek ook iets van jezelf kunt laten zien!
LikeLike