Het is zomer in het dorpje Gravezuid. De hitte van de zon is voelbaar, ook als die niet expliciet wordt beschreven. Hannah van Wieringen schept een wereld waarin alles z’n gangetje gaat. Eens per jaar is het kermis en dan springen de dorpsbewoners uit de band. Iedereen leeft erop zijn eigen manier naartoe. De kermis is klein, met een goktent, een frietkraam en een draaimolen. Dit jaar is er ook een spookhuis. Het hoogtepunt is de playbackshow op zaterdagavond. Niemand schaamt zich als hij of zij verkleed op het podium van de kroeg staat.
In elk hoofdstuk staat een andere dorpsbewoner centraal: een oude man, de vrouw van de kroegbaas, verliefde pubers, kwajongens, de schooljuf en de nieuwkomer in het dorp. Ze worden zorgvuldig beschreven, haast poëtisch.
Sabine was traag, playbackend de dijk af gefietst en had de karpers in de sloot voor het huis gevoerd. Hun oplichtende gekrioel en gehap naar het voer had haar angstig veel geleken op het publiek op de kermisdansvloer dat ze vanavond van de andere kant zou bekijken.
Er wordt niet veel gepraat; het gaat vooral om gedachten. Het einde van een hoofdstuk is vaak zo scherp of schokkend dat ik de witte bladzijde erna nodig heb om het tot me te laten doordringen.
De kermis van Gravezuid is een dun boek en dat past goed. Hannah van Wieringen heeft een zeer mooi debuut geschreven, dat absoluut naar meer smaakt.
Lalagè leest 
Ik word wel nieuwsgierig naar dit bijzondere boek!
LikeLike
Helemaal mee eens. Ik las het met kerst vorig jaar en het beeld van de zomer dat uit het boek sprak, was wel heel fijn :-).
LikeLike
Ik kan het van harte aanbevelen! Fijn dat jullie het ook konden waarderen, want ik kan wel eens iets roepen, maar smaken verschillen nu eenmaal.
LikeLike
Gezien de vele nominaties voor literaire prijzen zijn er nog meer liefhebbers!
LikeLike
[…] In 2015 waagde ik mij voor het eerst in jaren aan poëzie. Natuurlijk moest ik op school wel gedichten lezen, maar ik kan me niet herinneren dat ik eerder een hele bundel las. Alle zeeën zijn geduldig van Ineke Riem was zo’n mooie leeservaring dat daarna nog drie andere gedichtenbundels volgden en ik wil dat zeker voortzetten in het nieuwe jaar. Misschien kies ik wel voor gedichten van Hannah van Wieringen, waarvan ik dit jaar haar romandebuut De kermis van Gravezuid las. […]
LikeLike
[…] gedaan, maar veel begrijp ik er niet van. Van Hannah van Wieringen las ik eerder de novelle De kermis van Gravezuid en daardoor raakte ik nieuwsgierig naar haar gedichten. Halverwege ben ik gestopt, omdat ik er echt […]
LikeLike