Sanneke van Hassel kreeg een hele stapel foto’s uit Rotterdam. Een jaar lang koos ze er elke week eentje uit om er een kort verhaal bij te schrijven. De foto’s en verhaaltjes zijn nu gebundeld in een prachtig boek en ik was blij verrast toen ik dat in mijn brievenbus vond: ‘Ooooh kijk nou wat een mooi boek!’ Dat was twee weken geleden en ik blog er vandaag over, al heb ik het nog niet helemaal uit. Deze verhalen zijn namelijk te mooi om in één keer te lezen, dus elke keer lees ik er één of twee, om daarna even stilletjes na te genieten.

Wat een mooie en rake stijl en wat een fantasie! Sanneke van Hassel weet zich in te leven in zeer diverse personen: van de monteurs in een busremise tot een stel dat een date heeft in een park in de zomer; van kinderen op het voetbalveld tot ouderen die de krant lezen. De verhalen passen precies bij de foto’s, ook al heeft de schrijfster geen informatie gekregen over waar en wanneer deze zijn gemaakt. Wat ik mooi vind is dat het toch een samenhangend geheel is geworden. De sfeer lijkt een constante factor. Er zit een zekere afstand in, er wordt vooral geobserveerd. Soms worden er ook gedachten beschreven, maar het is vooral beschrijvend en je kruipt niet in de huid van een persoon. Het is alsof je door de stad loopt en rondgeleid wordt. Of alsof je een foto bekijkt, maar dan door woorden… De afstandelijke sfeer past dus heel goed bij de beelden.

Alle foto’s zijn gemaakt in Rotterdam, maar de verhalen zouden bij elke stad kunnen passen. Ze zijn vaak gemaakt op plekken die je zomaar voorbij zou kunnen lopen. Maar de fotograaf en de schrijfster zorgen ervoor dat je even stilstaat, om te kijken en te mijmeren. Hier blijf ik is een mooi boek voor iedereen. Lees jij nooit verhalenbundels? Dan is dit een goed begin. Je zult er zeker van gaan houden.

Dit boek heb ik gelezen in het kader van de boekenclub ‘Een perfecte dag voor literatuur’. Klik om te lezen wat andere bloggers hier vandaag over hebben geschreven.