Hele verhalen voor een halve soldaat – Benny Lindelauf

Dit is geen oorlogsboek, ook al begint het met een broer die wordt opgeroepen om als soldaat te dienen. Hij is de oudste van zes broers, die geen namen krijgen, maar worden aangeduid met Oudstebroer, Tweede Oudstebroer, en zo verder, tot aan de Jongstebroer. Oudstebroer moet zich als eerste melden bij Wachtpost 7787 en het is de bedoeling dat hij een gift voor de oorlog meeneemt. Maar hij heeft niks te bieden. Wel zijn de broers geweldige verhalenvertellers. Dus Oudstebroer geeft aan de Wacht een verhaal.

Hele verhalen voor een halve soldaat is een raamvertelling, waarin zes verhalen worden verteld: vijf door de broers die één voor één bij de Wachtpost komen, en het laatste verhaal is van de Wacht zelf. Die vertelt over zijn jeugd. Als kind verloor hij zijn voet. Op zijn zeventiende moest hij voor het eerst de wacht houden. Dat was toen de mannen van het dorp een witte wolf gevangen hadden. Het is prachtig beschreven. Net als de andere verhalen vind ik het sprookjesachtig. Er wordt niet in getoverd, maar er gebeuren wel wonderlijke en onverklaarbare dingen.

Bij elk verhaal word ik helemaal meegesleept en zie ik het vertelde zo voor me. Zo is er een jongen die zijn broer redt die onder een dikke boom terecht is gekomen, midden in de winter. Het is zo koud dat het meer is dichtgevroren. Dat meer is zo diep en de jongen is er altijd voor gewaarschuwd, maar nu is het de enige manier om snel bij de stad te komen, waar de broer heen moet om te kunnen overleven. Op de hondenslee wagen ze het erop. Benny Lindelauf voert de spanning flink op. Het einde is echter vrij open, net als bij de andere verhalen. Of het goed is afgelopen, moet je maar raden. Ook het kapstokverhaal over de zes broers wordt niet afgerond. De dromerige tekeningen van Ludwig Volbeda passen hier goed bij.

Dit boek valt onder de jeugdliteratuur. Het werd in 2021 bekroond met de Woutertje Pieterseprijs. In de bibliotheek staat het bij de C-boeken. Ik vind het niet echt een tienerboek. Natuurlijk kan je het als jongere wel lezen, maar ik vermoed dat volwassenen met veel leeservaring het meer zullen waarderen, omdat het niet zo uitgesproken is. Ik zou het dus niet zo gauw aan een onderbouwleerling aanraden, maar zelf heb ik ervan genoten.

Luister ook naar Benny Lindelauf bij de Grote Vriendelijke Podcast.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.