Bij een Caribisch eiland gaan een Amerikaanse vader en zoon met een paar lokale mannen uit vissen. De zoon is voor het eerst mee. Hij gooit zijn hengel uit en slaat een heel grote vis aan de haak. Het kost uren om die binnen te halen. Het blijkt een zeemeermin te zijn! Die zal vast veel geld opleveren.

De mannen nemen de zeemeermin mee het land op en gaan hun bijzondere vangst vieren in het plaatselijke café. Lokale visser David wil de zeemeermin redden en neemt haar stiekem mee naar huis. Hij vult zijn bad met water en gooit er een pak zout bij, om het de zeemeermin naar haar zin te maken. Het is echter lastig om haar goed te verzorgen. Na een aantal dagen beginnen haar schubben eraf te vallen.

Deze zeemeermin, Aycayia, leefde ooit als mensenvrouw op een ander Caribisch eiland. Vanwege een vloek veranderde haar lijf en leefde ze eeuwenlang in de zee. Nu ze weer aan land is gekomen en terugveranderd, laat de vloek haar nog niet met rust. Er gebeuren vreemde dingen. En de buurvrouw van David vindt dat hij zijn gestolen waar moet teruggeven aan de vangers.

Monique Roffey schrijft het Engels deels in dialect, wat niet moeilijk te lezen is. En toch ga ik er maar traag doorheen. Misschien heb ik te veel andere dingen aan mijn hoofd. Ik vind het wel de moeite waard en wil weten hoe het verdergaat. Bovendien wil ik graag het land Trinidad en Tobago aan mijn leesreis om de wereld kunnen toevoegen. Het is altijd bijzonder om de sfeer in zo’n ver land te kunnen beleven door een boek. Ik vind het mooi als oude volksverhalen er dan een plek in krijgen.

De geschiedenis van de Cariben komt ook aan bod, met een beschrijving van hoe witte mannen uit diverse landen langskwamen en van alles achterlieten, zoals een kerk. Ten tijde van dit verhaal is een groot deel van het eiland nog steeds in het bezit van een witte familie, die nog steeds een moeizame verhouding heeft met de donkere afstammelingen van slaven. De oorspronkelijke bevolking, waar Aycayia deel van uitmaakte, is al lang geleden uitgeroeid.

Vaak lees ik de tweede helft van een boek sneller dan de eerste helft en dat gebeurt ook bij The mermaid of Black Conch. De spanning blijft erin tot het einde. Het eiland en haar bewoners zijn veranderd door hun kennismaking met Aycayia.

Dit boek is in het Nederlands vertaald door Kees Mollema onder de titel ‘De meermin van Black Conch’.
Lees ook wat Anna en Jan over dit boek schreven.