De Grote Podcastlas behandelt alle landen van de wereld, hoe groot of klein ze ook zijn. Afleveringen over kleine landen zijn wat korter, maar niet minder interessant. De Marshalleilanden leveren wel heel bijzondere verhalen op. Tussen 1946 en 1958 voerden Amerikanen kernproeven uit op het Bikini-atol, waardoor de eilanden jarenlang niet veilig waren om te bewonen. Op een gegeven moment mochten de mensen terugkomen, maar toen kregen ze nare ziektes en moesten ze toch weer weg. Weer jaren later werd het weer veilig verklaard en ging een deel van de mensen opnieuw terug. Hun gezondheid is nog steeds niet zo best, maar nu komt dat vooral doordat ze dol zijn op fastfood.

In de podcast wordt de poëzie van Kathy Jetñil-Kijiner genoemd, wat me nieuwsgierig maakt. Bij de lokale boekhandel bestel ik Iep Jāltok: poems from a Marshallese daughter. Kathy is opgegroeid op Hawaii, dat verder van de rest van de Verenigde Staten blijkt te liggen dan ik dacht. Toch voelt ze zich erg verbonden met de Marshalleilanden.

In sommige van haar gedichten grijpt ze terug op oude volksverhalen, waarin naast het Engels ook de Marshallese taal te zien is. De meeste verzen gaan over het leven van nu. Een nichtje heeft kanker, waarop het risico nog steeds verhoogd is door de kernproeven. Een ander terugkomend thema is de discriminatie van mensen uit Micronesische landen die op Hawaii wonen.

Het belangrijkste onderwerp is klimaatverandering, want de stijging van de zeespiegel raakt deze mensen als eerste. Veel eilanden in dit deel van de wereld steken maar net boven het zeewater uit en dreigen overstroomd te worden. Kathy Jetñil-Kijiner is daarom klimaatactivist en ze heeft een stichting opgericht om Marshallese jongeren te steunen die zich inzetten voor een beter milieu.

De achtergrondinformatie uit de podcast zorgt ervoor dat ik de gedichten beter kan begrijpen. Ik vind het bijzonder om op deze manier iets mee te maken en voelen van mensen die aan de andere kant van de wereld wonen.

Luister ook naar de Grote Podcastlas. En kijk en luister hoe Kathy Jetñil-Kijiner haar gedichten voordraagt in haar moederland.