De ouders van Noor zijn klimaatactivisten. In de zomervakantie vliegen Noors vriendinnen naar de zon, maar zij heeft nog nooit een vliegtuig van binnen gezien. Deze zomer gaan ze zelfs niet naar de camping in Frankrijk, want het huis wordt geïsoleerd. Voor Noor staat een zomerkamp op het programma. Op internet ziet ze dat het een kamp is voor kinderen die hoogbegaafd of depressief zijn. Daar heeft ze dus totaal geen zin in. Maar hoe komt ze hier onderuit?

Rugzwemmen bestaat uit korte hoofdstukken en het leest lekker. De thematiek is helemaal van deze tijd, met mensen die verschillend reageren op klimaatverandering. Noor is opgegroeid zonder vlees te eten en ging als klein meisje al mee naar demonstraties. Als puber zet ze daar vraagtekens bij. Waarom zou zij allerlei dingen niet mogen vanwege het milieu, terwijl haar klasgenoten het wel doen?

Marc ter Horst beschrijft het in heldere, moderne taal met humor. Hier en daar zijn berichtjes weergegeven tussen Noor en haar ouders of haar beste vriendin Vera. Die brengt de zomervakantie door in Griekenland. Maar dan staat er in het nieuws iets over modderstromen, waarbij zelfs doden zijn gevallen. Noor maakt zich zorgen. Zelf moet ze het doen met een Nederlands strandje. Daar komt ze Tim tegen, die net bij haar in de klas is gekomen. Hij is een beetje anders, met zijn nerd-opmerkingen. Misschien is het wat voorspelbaar dat ze toch bevriend raakt met deze jongen, maar ik vind het leuk beschreven.

En dan dat zomerkamp, waar Noor écht niet naartoe wil. Ze probeert te onderhandelen met haar ouders: als ik twee weken lang vrolijk ben en meega naar die demonstratie, hoef ik dan niet naar het kamp? Het dubbele is dat haar ouders willen dat ze gezellig meedoet, terwijl ze juist verdrietig wordt door al die doemscenario’s over klimaatrampen. Met de verhaallijn over het kamp bouwt de spanning op.

Mooi is dat de ouders van Noor later toegeven dat ze misschien niet zo goed naar hun dochter hebben geluisterd. En ze gaan met elkaar in gesprek over waarom ze meedoen aan klimaatacties, terwijl ze zelf vroeger ook weleens verre reizen hebben gemaakt. Dit boek leest als een trein en het raakt aan verschillende belangrijke thema’s. Ik heb het graag gelezen.

Lees ook wat Jaap over dit boek schreef.