Als er een nieuwe column van Elke Geurts op Bloglovin’ verschijnt, klik ik daar altijd het eerste heen. Eerst schreef ze meestal over haar gezin met man en twee dochters. Inmiddels gaat het daar nog steeds over, maar de vader van haar dochters is ergens anders gaan wonen. Langzaam dringt tot Elke door dat ze gaan scheiden. Inmiddels is er een andere vrouw in beeld. Het is hartverscheurend om te lezen. Omdat ik Elkes stukjes zo graag lees en zin had in een verhalenbundel (zoals vaker), leende ik haar debuut bij de bibliotheek.

Het besluit van Dola Korstjens bevat tien verhalen van rond de twintig bladzijden. Ik herken de schrijfstijl, maar het is toch wel anders om deze langere verhalen te lezen dan korte columns. In alle verhalen heeft de hoofdpersoon heeft te maken met een medemens die een beetje gek is, zoals een buurvrouw, een familielid of een vriendin. De mensen staan erbij en kijken ernaar. De sfeer is vaak ongemakkelijk, althans, voor mij. De hoofdpersoon lijkt het niet altijd door te hebben. Soms vertoont ze (of ook wel hij) zelf ook wel wat vreemd gedrag. Het zijn geen fijne verhalen, eerder rauw. Aan de ene kant zijn ze realistisch, aan de andere kant zijn sommige dingen wel erg absurd. Dat vind ik op zich geen probleem. Ik zit me wel af te vragen of dit in het echt had kunnen gebeuren. Sommige dingen wel, andere niet. Blijkbaar wringt er toch iets.

Ik vind de verhalen niet allemaal even sterk. Soms is het einde wat abrupt. Ik hoop op een goede uitsmijter en die komt gelukkig ook: het laatste verhaal vind ik het beste. Het gaat over een nerd die met z’n vrouw elke week naar Ikea gaat. Zouden er echt mensen zijn die dat doen? Vast wel. Elke Geurts geeft me het gevoel dat ik even mag meekijken bij de buren. Dat is interessant, maar niet altijd prettig. Toch heeft haar schrijfstijl iets aantrekkelijks en ik wil haar steeds maar lezen, net als haar blogstukjes. Ik heb geen idee in hoeverre die echt zijn en wat ze verzint. Maar dat maakt niet uit. Het zijn rake typeringen van mensen die de draai in het leven niet kunnen vinden. Stiekem bedenk ik zelf een goede afloop. Ook voor Elke zelf.