Qua boeken heeft 2015 mijn verwachtingen weer overtroffen. Ik las weer meer dan in 2014 en er waren ontzettend mooie boeken bij. Natuurlijk waren er ook een paar tegenvallers, maar die leg ik gerust aan de kant na een bladzijde of vijftig, om me te richten op iets anders. Vandaag blikken we terug op het jaar 2015 en ik wil jullie nog eens meenemen langs de beste boeken die ik las.

Vlaams

Aan het begin van het jaar nam ik me voor om meer boeken van Vlaamse auteurs te lezen. Ik lees altijd veel onvertaald, maar onze zuiderburen waren daarbij ondervertegenwoordigd en ik wilde daar verandering in brengen. Dit is niet helemaal gelukt, want het is bij vijf boeken gebleven, maar die waren wel allemaal erg goed. Het begon met Vele hemels boven de zevende van Griet op de Beeck, die prachtig schrijft vanuit vijf personen. Het dunne boekje met twee verhalen De buitenkant van meneer Jules & Reiskoorts van Diane Broeckhoven gaat over een oudere vrouw die weduwe wordt. Tot slot ontroerde Gestameld liedboek van Erwin Mortier mij. Het gaat over zijn moeder die de ziekte van Alzheimer heeft.

Non-fictie

Een boek dat me ook raakte was Kankerklas van Corien van Zweden, over een brugklas waarin vijf kinderen een ouder met kanker blijken te hebben. Het lijkt nu misschien alsof ik alleen maar boeken over de dood heb gelezen, maar dat is zeker niet zo. Het meest gelezen artikel ging namelijk over hoe je gezond kunt worden door je eetpatroon te veranderen. The Starch Solution van John McDougall staat vol eye-openers en het mooie is dat je zoveel mag eten als je wilt, dus je hoeft geen honger te lijden om toch af te vallen (mocht dat nodig zijn).

In deze categorie horen ook boeken over andere culturen, zoals Het Oostblokboek waarin aan de hand van plaatsen en monumenten een beeld wordt gegeven van wat er nu nog over is van het vroegere Oostblok. En in De pocketatlas van afgelegen eilanden neemt Judith Schalansky je mee naar verre oorden.

Leesreis om de wereld

Ook met fictie kan je heerlijk reizen vanuit je luie stoel. Zo belandde ik in het oude Estland met De man die de taal van de slangen sprak van Andrus Kivirähk, een prachtige roman waarin oude volksverhalen verwerkt zijn. In Oostenrijk speelt zich De wand af, waarin Marlen Haushofer beschrijft hoe een vrouw overleeft met een paar dieren, nadat ze door een mysterieuze glazen wand is afgesloten van de rest van de wereld. Natuurlijk mocht de Japanse Haruki Murakami niet ontbreken: ik koos voor het dikke De opwindvogelkronieken en waande me honderden bladzijden lang in zijn surrealistische wereld.

Poëzie

In 2015 waagde ik mij voor het eerst in jaren aan poëzie. Natuurlijk moest ik op school wel gedichten lezen, maar ik kan me niet herinneren dat ik eerder een hele bundel las. Alle zeeën zijn geduldig van Ineke Riem was zo’n mooie leeservaring dat daarna nog drie andere gedichtenbundels volgden en ik wil dat zeker voortzetten in het nieuwe jaar. Misschien kies ik wel voor gedichten van Hannah van Wieringen, waarvan ik dit jaar haar romandebuut De kermis van Gravezuid las.

Bibliotheken

Van al die mooie boeken komen er veel uit de plaatselijke bibliotheek. Omdat ik ook in andere plaatsen graag naar de bieb ga, begon ik dit jaar een nieuwe rubriek: ‘De bibliotheek van…’ Er staan nu zeven bibliotheken in binnen- en buitenland in het overzicht en er staan alweer vijf andere klaar om gepubliceerd te worden.

Literatuur

Tot slot wil ik nog een aantal literaire werken noemen die me zijn bijgebleven. Aan het begin van het jaar las ik En het regende brood van Stefan van Dierendonck, een autobiografisch getint boek over een priester met glutenallergie. Mijn favoriete schrijfster Renate Dorrestein kwam met een nieuw boek: in Weerwater wordt Almere afgesloten van de buitenwereld door een grote mistbank. Er is geen elektriciteit meer. De mensen moeten hun samenleving opnieuw gaan opbouwen, wat een verrassend en fantasierijk verhaal oplevert.

Het allermooiste boek dat ik dit jaar las was The book of strange new things van Michel Faber. Daarin wordt een dominee uitgezonden naar een andere planeet om te gaan evangeliseren bij de buitenaardse wezens die daar wonen. Naast de prachtige beschrijvingen van de planeet en de aliens staat de band van de dominee met zijn vrouw centraal. Door hun brieven te lezen, krijg je een beeld van hoe dit zich ontwikkelt: ze maken ruzie en houden van elkaar. Tot het einde toe blijft het erg spannend. Ik heb ontzettend genoten van dit boek en het draagt ook bij aan mijn goede voornemen om in het nieuwe jaar wat vaker een dik boek te lezen.

Ik heb nog meer goede voornemens wat het lezen betreft. Op mijn verlanglijstje staan verhalenbundels, gedichten, historische romans, boeken uit verre landen en boeken van schrijvers waar ik al eerder een heel mooi boek van las. Ook wil ik mij eens gaan wagen aan fantasy of science fiction, maar of dat er ook echt van komt… de tijd zal het leren!