Toen ik aan twee collega’s enthousiast vertelde over Emo’s labyrint, raadden zij mij The Pillars of the Earth aan. Deze dikke pil speelt in de Middeleeuwen over een tijdspanne van ongeveer een halve eeuw. Het duurde wel even voor ik erdoor werd gegrepen, waarschijnlijk doordat er steeds een nieuwe verhaallijn begint. Er moeten ook diverse hoofdpersonen worden geïntroduceerd. Het start met monnik Philip, earl Percy Hamleigh en metselaar Tom, die ervan droomt om een kathedraal te bouwen. De families van Tom en Percy worden door het hele boek gevolgd, net als Philip en het klooster van Kingsbridge waar hij prior van wordt. De kathedraal van Kingsbridge vormt een rode draad door het verhaal. Tom mag de kerk gaan bouwen in opdracht van prior Philip. Telkens gebeuren er dingen waardoor de voortgang van de bouw wordt bedreigd, bijvoorbeeld doordat Percy en later William Hamleigh een hekel hebben aan Philip. Alles wat je verwacht bij een Middeleeuws verhaal zit in dit boek: oorlog, hongersnood, romantiek en dood. Het gaat over monniken, ridders en gewone mensen. Het speelt zich af in kloosters, kerken en kastelen.
Ken Follet is een meesterverteller. Hij geeft veel details, waardoor het leest als de beschrijving van een film. Van iedereen wordt verteld wat voor kleur haar ze hebben, wat hun lichaamsbouw is en wat voor kleding ze dragen. Ook gevechten worden wel heel levendig beschreven, je krijgt er kippenvel van. Toch wordt het niet langdradig. Ik vind het wel fijn dat je niet zelf allerlei dingen hoeft ‘aan te voelen’ maar dat het gewoon wordt uitgelegd. Wel is het soms iets te voorspelbaar; als iemand zich ontzettend gelukkig voelt, dan is de kans groot dat het even later helemaal mis gaat. Ook vond ik het soms wel erg toevallig hoe de verschillende hoofdpersonen elkaar tegenkomen.
Het vertelperspectief wisselt tussen diverse personen en regelmatig wordt er een sprong van een paar jaar gemaakt. Vaak is er een taai middenstuk in zo’n dik boek, maar daar is bij dit verhaal geen sprake van. Het bleef me boeien en ik bleef nieuwsgierig naar hoe het verder zou gaan. Kortom, ik heb ontzettend genoten van deze Middeleeuwse soap!
[…] wordt beschreven. Ik besluit om het maar als een soap te zien, die eindeloos doorgaat, net als The Pillars of the Earth dat in de Middeleeuwen speelt. Wat het ook op een soap doet lijken is dat de personages vrij […]
LikeLike