Dit boek gaat over de geschiedenis van computers, die ons leven hebben veranderd. Het is geen technisch boek, maar het gaat vooral over de levens van beroemde wetenschappers en de invloed die ze hebben gehad op onze wereld. Het start met de natuurkundige Paul Ehrenfest in 1933. Ik vind het boeiend om te lezen.

Het grootste deel van het boek gaat over John von Neumann. Die werkte mee aan de atoombom en de waterstofbom. Hij was geobsedeerd door de wiskunde erachter. Zijn leven wordt verteld door de ogen van diverse mensen die hem goed hebben gekend. Benjamín Labatut gebruikt echter dezelfde stijl voor de meesten van hen, met erg lange zinnen en moeilijke woorden. Daardoor krijgen de verschillende wetenschappers geen eigen gezicht voor mij. Een uitzondering zijn de hoofdstukken van zijn moeder en van één van de collega’s, die ineens heel korte zinnen gebruiken. Het geheel is vast een hele kluif geweest voor Dirk-Jan Arensman, die een knappe prestatie heeft geleverd met zijn vertaling uit het Engels.

Fascinerende stukken gaan over de wetenschappers die midden in de Amerikaanse woestijn in het geheim aan kernenergie werkten. Later gaat het over speltheorie en over de allereerste computers. De invloed van Von Neumann is moeilijk te overschatten, ook op andere vlakken zoals de ruimtevaart en de medische wereld. Maar hij was geen sympathieke man en meeleven is er niet bij, ook niet bij de personages die over hem vertellen, want die komen zoals gezegd niet echt tot leven. Ik doe daardoor vrij lang over De MANIAC; ik moet me er telkens toe zetten om verder te lezen. Wat me bovendien verwart is dat ik niet zeker weet in welk jaar het ‘nu’ is, van waaruit het verteld wordt. Vanwege bepaalde opmerkingen denk ik dat het vanuit het heden wordt gezien, maar dat is vreemd, aangezien de meeste personen al overleden zijn.

Het laatste deel gaat over het bordspel Go. Zoveel zin als ik had om aan dit boek te beginnen, zo weinig zin heb ik in dit stuk. En dan springt het ook nog een paar keer naar verschillende tijden, waardoor ik er niet echt in kom. Tegen de tijd dat het verhaal is aangekomen bij beroemde Go-spelers die het opnemen tegen getrainde computermodellen (dus kunstmatige intelligentie), weet de schrijver me ineens weer mee te slepen. Tot mijn verbazing lees ik de laatste 70 pagina’s achter elkaar door.

Ik ben dus niet onverdeeld enthousiast over dit boek, waar veel anderen erg lovend over zijn. De inhoud is interessant, maar niet technisch diepgaand. En op de vorm valt wel wat aan te merken. Mijn hoge verwachtingen zijn niet waargemaakt.