Robin zit in de trein met zijn tweejarige zoontje Mats. Ze zijn onderweg naar een boekhandel in Duitsland, waar Robins vrouw Tess haar prentenboek presenteert. Ze maakt prachtige tekeningen, waar Robin vaak taferelen uit hun eigen leven in herkent. Maar deze keer staat hij er niet op. Wat betekent dat? Hij wil het zo snel mogelijk met Tess bespreken en stapt spontaan in de internationale trein.

Tijdens de reis denkt Robin terug aan hoe hij zijn vrouw heeft ontmoet en hoe ze na een tijdje nadachten over hun kinderwens. Zij dacht dat ze het wel wilde. Hij neigde ernaar om het niet te willen, want is het wel verantwoord om nog een kind op de wereld zetten in tijden van klimaatverandering?

Robins vader zette zich in tegen de snelweg door Amelisweerd. En toen die snelweg er lag, protesteerden ze samen tegen de verbreding ervan. In een bepaalde periode leest Robin alles wat hij kan vinden over klimaatverandering en de gevolgen ervan. Tess maakt zich er juist helemaal niet druk over.

Wat als het constant gevoed worden met alles wat er te vrezen viel níét de manier was om ermee om te gaan? Wie maakt er verstandige langetermijnkeuzes in de koplampen van een aanstormende vrachtwagen?

Ik vind het boek interessant vanwege deze bespiegelingen. Peter Zantingh probeert ook af en toe mooie zinnen te schrijven. Soms lukt dat en soms vind ik het te gekunsteld overkomen.

Ik probeerde bomen te redden, zij maakte er boeken van.

De beschrijvingen van de zwangerschap van Tess vind ik wat minder geslaagd, maar dat kan komen doordat ik dit zelf niet kan herkennen, in tegenstelling tot Robins zorgen over de opwarming van de aarde.

In het laatste hoofdstuk zijn Robin en Tess diep met elkaar in gesprek en ik vraag me af waar het zoontje is gebleven. Ik lees snel door tot het einde, maar heb dan nog steeds niet door hoe dit in elkaar zit. Na wat berichtjes op Mastodon en het herlezen van het begin van Tussentijds, begrijp ik het pas. De hoofdstukken zijn afwisselend geschreven met de aanname dat Mats wel geboren is en in het geval dat hij er nooit is gekomen. Dat is een mooie vondst, maar ik had graag gewild dat dit eerder duidelijk was gemaakt.

Lees ook wat Paula en Madelon over dit boek schreven.