Dit boek is in het Engels geschreven en niet in het Nederlands vertaald.

In de jaren veertig groeit Sonju op in Seoul, Zuid-Korea. Ze is veel samen met haar beste vriendin Misu en beste vriend Kungu. Ze praten over hun toekomstdromen, die er anders uitzien dan die van hun ouders. Sonju heeft geen verkering met Kungu, maar is wel van plan om met hem te trouwen. Ze zullen een huwelijk hebben waarin ze gelijkwaardig zijn. Misu merkt op: dat zullen je ouders nooit goed vinden.

Het lukt Sonju inderdaad niet om haar moeder te overtuigen. Erger nog: ze mag niet gaan studeren en wordt uitgehuwelijkt aan een man uit een familie op het platteland. De traditionele ceremonie wordt uitgebreid beschreven. Sonju verhuist en ziet haar familie een paar jaar lang helemaal niet. Ze is woedend, maar went aan het leven met haar schoonfamilie. Het huwelijk wordt echter geen succes.

Wondra Chang vertelt het verhaal van Sonju’s leven in korte Engelse zinnen, met niet al te veel moeilijke woorden. Binnen een paar bladzijden leef ik al mee met deze jonge vrouw. De vaart blijft erin, want het hele boek beslaat meer dan twintig jaar: van 1946 tot 1969. De Japanse overheersing ligt nog vers in het geheugen. Zuid-Korea en Noord-Korea zijn net van elkaar gescheiden en het idee leeft dat ze ooit weer samen komen. Maar de leiders staan recht tegenover elkaar en er breekt oorlog uit.

Sonju’s persoonlijke leven verloopt ook niet gemakkelijk. Hier en daar is het hartverscheurend en ik hoop zo dat het nog enigszins goed met haar af zal lopen, dat ze ooit gelukkig zal zijn. Sonju is vaak eenzaam en ze moet degenen waar ze het meest van houdt missen voor kortere of langere tijd. Juist dan zijn er ook mensen die haar steunen en dat is dan weer hartverwarmend om te lezen.

Amerikaanse militairen brengen moderne denkbeelden mee, die langzaam maar zeker doordringen. Sonju leest het tijdschrift Life met behulp van een woordenboek. Als ze een Amerikaan ontmoet, helpt die met de uitspraak van de woorden. Ze kijkt met verwondering naar de Amerikaanse gewoontes, zoals dat mensen elkaar gemakkelijk knuffelen.

Ik had al een boek uit Zuid-Korea gelezen, maar dit is veel geschikter voor wie ook een leesreis om de wereld maakt. Het speelt zich af in de tijd dat de Koreaanse traditionele cultuur nog volop leefde op het platteland, terwijl het stadsleven aan het veranderen was. Sonju geeft een tijdsbeeld in de vorm van een meeslepend verhaal.

Lees ook wat Anna over dit boek schreef.