Ik zou het lezen van de volgende twee boeken verplicht willen stellen aan de politici die zich momenteel bezighouden met het zelfgekozen levenseinde en eventuele uitbreiding van de euthanasiewetgeving. Als eerste zouden ze de roman Winter in Gloster Huis van Vonne van der Meer moeten lezen, omdat het zo’n mooie manier is om over dit thema na te denken. Daarnaast is een boek over bijna-dood-ervaringen onmisbaar om hier een goed beeld over te vormen. Mijn mening wordt hier in elk geval sterk door beïnvloed.

In een eerder artikel schreef ik over vier boeken die ik rondom het thema van bijna-dood-ervaringen las en later blogde ik over het boek van een hersenchirurg die aan de andere kant is geweest. Laatst las ik Gered door het licht van Dannion Brinkley. Het boek bevatte niet veel nieuws voor mij en ik twijfelde of ik erover zou bloggen. Ik doe het toch, vanwege de vele discussies die momenteel weer over dit onderwerp worden gevoerd. Zo zag ik bij ‘De wereld draait door’ een oudere man die graag een pil van Drion in zijn nachtkastje wilde, als geruststelling dat hij niet meer hoeft te lijden dan hij draaglijk vindt. Hij gaf overigens ruiterlijk toe dat hij die pil al zou hebben genomen als hij hem had gehad vlak na het overlijden van zijn vrouw en zoon. Maar hij zat er nog en oogde erg levendig, ondanks zijn leeftijd en trieste verhaal. Ik kon meegaan in zijn redenering en mijn eerste reactie was: natuurlijk moet die man zo’n pil kunnen krijgen. Daarna was kamerlid Kees van der Staaij van de SGP aan de beurt, die erg sterke argumenten had voor het tegenovergestelde, namelijk de dood laten komen als het je tijd is en niet zelf ingrijpen. Uiteraard speelt zijn christelijk geloof hierbij een rol.

Zelf ben ik opgevoed in de wetenschap dat er een liefdevolle God is die van ons allemaal houdt. Maar over het leven na dit leven geeft de bijbel maar weinig prijs. Daarom vind ik de verhalen van mensen met een bijna-dood-ervaring zo ontzettend waardevol. Het zijn mensen uit onze tijd en ze hebben iets gezien van wat er gebeurt als je dood gaat. Gered door het licht is het zevende boek dat ik rond dit thema gelezen heb en ik vond het weer fascinerend. Dannion Brinkley werd getroffen door de bliksem en was 20 minuten klinisch dood. In die tijd heeft hij heel wat meegemaakt in het hiernamaals. Veel aspecten herkende ik uit andere verhalen, zoals de lichtwezens en de overweldigende liefde. Ook ziet hij zijn leven aan zich voorbijtrekken, waarbij hij de emoties ervaart die zijn daden bij anderen hebben opgeroepen.

Het belangrijkste vind ik dat mensen die even dood zijn geweest ons iets kunnen leren over waarom we hier zijn. We kunnen het niet helemaal begrijpen, maar het doel van dit leven is spirituele groei. We zijn hier niet voor niets. Onze zielen hebben er zelf voor gekozen om een aards leven te gaan leiden, met bepaalde leerdoelen voor ogen. Mensen die het licht van na de dood hebben gezien, kregen vaak te horen dat ze nog een taak hadden te vervullen op aarde en ze werden teruggestuurd, ook al wilden ze misschien liever blijven. Het is daar prachtig, maar we hebben hier lessen te leren.

Er zijn dus twee redenen waarom ik neig naar terughoudendheid als het om het zelfgekozen levenseinde gaat:

1. Mensen willen vaak niet dood omdat ze niet meer willen leven, maar omdat ze eenzaam zijn en/of zich nutteloos voelen. In Winter in Gloster Huis kan je lezen wat er misschien wel gebeurt als je hier iets aan doet.
2. Wij zijn hier niet toevallig en na de dood leeft onze ziel verder. Daarom is het goed te proberen door te leven tot het je tijd is. Dit zorgt er ook voor dat we niet bang hoeven te zijn voor de dood en die niet eindeloos hoeven te rekken (dan doel ik op peperdure medische ingrepen die de kwaliteit van leven vaak niet ten goede komen).

Aan de andere kant staat het recht op zelfbeschikking: je mag zelf bepalen wat er met jouw lichaam gebeurt. Dat vind ik ook heel belangrijk en daarom blijft dit een uiterst lastige discussie. Ik sta er dus totaal niet zwart-wit in, ook al hebben deze boeken mij wel een beetje van denkrichting doen veranderen.