Hier zijn weer vier boeken uit mijn grote lijst. Help jij me kiezen welke ik ga lezen? Bepaal welke titel jou het meest aanspreekt en breng je stem uit in de poll onderaan dit artikel.
Mijn woestijn – Waris Dirie & Cathleen Miller (1998, vertaald uit het Engels door Jorien Hakvoort)
Dit boek heb ik in de kringloopwinkel gekocht en nu staat het in mijn kast te wachten.
Waris Dirie is een beeldschoon internationaal fotomodel. Achter haar prachige uiterlijk draagt zij echter de pijn van verminking. Als nomadendochter werd zij in de Somalische woestijn op traditionele wijze besneden. Jarenlang heeft zij hierover gezwegen, uit schaamte en onmacht. Maar nu trekt Dirie als speciaal VN-ambassadeur ten strijde tegen de nog steeds wijdverspreide genitale verminking van vrouwen. Haar bewogen leven wordt openhartig en aangrijpend verwoord in haar eigen boek. ‘Mijn woestijn’ is Dirie’s opmerkelijke verhaal over haar jeugd, de schoonheid van Somalië, haar vlucht naar het Westen, de glamour van de modellenwereld en haar uiteindelijke missie als woordvoerdster van de Verenigde Naties.
Winterijs – Peter van Gestel (2001)
Dit is een favoriet van recensent Bas Maliepaard.
Het is 1947, het is winter en het is ijskoud. Thomas is tien, en zwerft vaak in zijn eentje door de stad. Zijn moeder is gestorven, zijn vader is een dromerige man die met moeite aan de kost komt. Thomas raakt bevriend met Zwaan, een stille jongen die net zo oud is als hij. Zwaan heeft een streng nichtje van dertien jaar. Thomas wordt prompt verliefd op haar. Bij Zwaan thuis leert hij de besloten wereld kennen van mensen die door de oorlog zijn getroffen.
Dingen die uit de hemel vallen – Selja Ahava (2023, vertaald uit het Fins door Sophie Kuiper)
Boekblogger Jan Koster vond dit goed.
Een jong meisje verliest haar moeder wanneer een blok ijs uit de lucht valt. Een vrouw wint twee keer de loterij. Een man wordt vier keer getroffen door de bliksem. Is het toeval of is er meer aan de hand?
In Dingen die uit de hemel vallen verweeft de Finse schrijver Selja Ahava drie levens die door een schijnbaar willekeurige gebeurtenis een definitieve wending nemen. Een verhaal over de bestendigheid van liefde, het verstrijken van de tijd en de pijn van verlies.
Het lied van de zee – A.G. Slatter (2023, vertaald uit het Engels door Maren Mostert)
Dit is een tip van boekblogger Bettina.
Lang geleden floreerde Miren O’Malleys familie dankzij een deal die ze hadden gesloten met de Meermensen: veiligheid voor hun schepen op zee in ruil voor een bijna onbetaalbare prijs. Die belofte hebben ze echter al vele jaren niet kunnen waarmaken. Mirens oma is vastbesloten om de gloriedagen die zij zich nog kan herinneren terug te laten keren, zelfs als dat betekent dat ze Miren haar vrijheid moet ontnemen. Haar oma leert haar dat de O’Malleys een machtige familie horen te zijn die zich houdt aan de eeuwenoude traditie die hen al generatieslang ondersteunt:
Eén kind is voor de familie.
Eén kind is voor de kerk.
En één kind is voor de zee.
Lalagè leest 
Ik heb op ‘mijn woestijn’ gestemd. Het is jaren geleden dat ik het boek zelf las en ik ben wel benieuwd, of het de tand des tijds heeft doorstaan..
LikeGeliked door 2 people