Salama is net begonnen aan het tweede jaar van haar studie farmacie, als de Syrische burgeroorlog haar dwingt te stoppen. In plaats van haar opleiding tot apotheker, gaat Salama in het ziekenhuis van Homs werken. Daar ziet ze de gruwelijke gevolgen van bommen, gifgas en sluipschutters. Ze doet wat ze kan om levens te redden, wat soms wel en soms niet lukt.
Ik moet wennen aan de schrijfstijl van Zoulfa Katouh. Ze lijkt me een beginnende schrijver die te bloemrijke taal gebruikt. De metaforen gaan vaak over lichaamscellen en passen wel bij de hoofdpersoon, maar komen niet zo natuurlijk over. De reden dat ik doorlees is dat het zo belangrijk is om hier meer over te weten, plus dat dit uitgeroepen is tot het beste vertaalde boek voor jongeren van het jaar. De vertaling uit het Engels door Merel Leene is over het algemeen goed.

Salama is pas achttien, maar haar moeder was al bezig om een huwelijkspartner voor haar te zoeken. Ook dit proces werd ruw verstoord door de oorlog. Salama’s moeder kwam om door een bom op hun flatgebouw. Haar vader en haar broer zijn verdwenen. Nu woont Salama bij haar schoonzusje Layla, die in verwachting is. Salama heeft aan haar broer beloofd om goed voor Layla te zorgen. Moet ze die belofte nakomen door een boot te regelen en te vluchten naar Europa?
Regelmatig verschijnt er een man in uniform voor Salama’s ogen. Hij heet Khawf en helemaal aan het einde blijkt dat dit het Arabische woord is voor angst. Wel is al vrij snel duidelijk dat dit geen echte persoon is, maar een visioen. Salama weet dat zelf ook. Khawf wil Salama overhalen om te vertrekken uit Syrië. Zij aarzelt enorm, omdat ze haar werk in het ziekenhuis wil blijven doen zo lang het kan. Aan de andere kant weet ze dat haar eigen leven ook in gevaar is.
Ondanks de oorlog gaat dit boek ook over de liefde. Salama ontmoet de knappe Kenan. Die maakt filmpjes en zet die op internet, om de hele wereld te laten zien wat voor gruwelijks er gebeurt in Syrië. Ook hij wil blijven, om hiermee door te kunnen gaan. Maar hij is verantwoordelijk voor zijn broertje en zusje. Salama en Kenan vallen voor elkaar, maar in deze cultuur mag je elkaar niet aanraken voordat je verloofd bent. Het blijft dus allemaal erg kuis.
Salama is dol op planten en heeft al veel geleerd over de geneeskrachtige werking van allerlei bloemen en kruiden. Tijdens heftige momenten mompelt ze tegen zichzelf wat ze heeft geleerd over de eigenschappen van bepaalde planten. Ook dit vind ik in het begin niet zo realistisch overkomen. Ik heb het idee dat Zoulfa Katouh in de loop van dit boek is gegroeid als schrijver. Tegen het einde kan ik me goed inleven en het blijft spannend hoe het zal aflopen. Het slot is wat te zoetsappig, maar ook een mooie afronding. Zolang de citroenbomen bloeien heeft indruk op me gemaakt.
Lees ook wat Just over dit boek schreef.