Wat zal ik binnenkort gaan lezen? Hier zijn weer vier willekeurige titels van mijn enorme lijst met boeken waar ik nieuwsgierig naar ben. Breng je stem uit in de poll aan het einde van dit artikel. Het boek met de meeste stemmen zal ik binnenkort lezen om het hier te bespreken.
Onder de paramariboom – Johan Fretz (2018)
De negentwintigjarige schrijver Johannes is een Nederlander. Dat hij gemengd bloed heeft, is hem tot nu toe nauwelijks opgevallen. Hij vloog als jongeling de halve wereld rond, maar het Suriname van zijn moeder sloeg hij steevast over. Daar komt verandering in wanneer een aantal gebeurtenissen elkaar in rap tempo opvolgen. Hij ontvangt een stapel oude gedichten van zijn overleden grootvader en vlak daarop wordt hij uitgenodigd om een politieke speech te geven in Paramaribo rondom de presidentsverkiezingen. Voor het eerst in zijn leven landt hij op de geboortegrond van zijn moeder. Tot zijn verbazing blijkt al gauw dat deze plek veel meer herkenning in hem oproept dan hij ooit voor mogelijk had gehouden. De gedichten van zijn grootvader en de aanloop naar de speech die hij geeft zorgen voor ontmoetingen met familieleden en andere zielsverwanten die zijn leven voorgoed zullen veranderen.
Het wolfgetal – Laura van der Haar (2018)
Het naderende einde van de jaren negentig. Twee jonge meisjes groeien op ergens tussen stad en achterland. Vikki wordt door haar wereldvreemde moeder aan haar lot overgelaten en sleept haar vriendin mee op een ontdekkingstocht naar de wereld en zichzelf. In de loop der jaren komt hun vriendschap op scherp te staan; Vikki gaat steeds verder met het verleggen van grenzen en verlangt van haar vriendin volledige overgave. Tot de nacht waarin het onherroepelijk misgaat.
Ambulance – Johan Harstadt (2014, uit het Noors vertaald door Paula Stevens)
Deze bundel bevat 11 onderling verbonden verhalen over de levens van individuele stedelingen. Zij gaan elk op hun eigen wijze om met vreugde, verdriet, liefde en eenzaamheid. Er zijn mensen die zichzelf in plasticfolie wikkelen, vaders die niet kunnen sterven, buspassagiers die synchroon in zingen uitbarsten en meisjes die zo dun zijn dat ze bijna niet bestaan. Rond dat alles rijden ambulances met loeiende sirenes en daar beland je liefst niet zelf in. Ondertussen zijn er ook mensen die liefhebben, vrienden die op je wachten. Het gaat erom om vol te houden en niet kopje onder te gaan. Dat is het doel van elke dag.
De liefde dus – Joke Hermsen (2008)
Parijs, zomer 1785. In de stad heerst een grimmige sfeer. Het volk mort over de decadente levensstijl van Louis XVI en de tomeloze spilzucht van Marie-Antoinette. De koning probeert zijn greep op het land te behouden door iedereen die hem mishaagt in de Bastille op te sluiten. In dit van onheil zwangere Parijs komt Belle van Zuylen aan, op de vlucht voor een onmogelijke liefde. Niemand, ook haar echtgenoot De Charrière niet, heeft ze op de hoogte gebracht van haar reisdoel. Ze heeft in het geheim de even befaamde als controversiële geneesheer graaf Balsamo Cagliostro om een consult gevraagd. Ze hoopt dat hij haar van haar kwalen kan genezen en een uitweg kan bieden uit de crisis die de strijd tussen gevoel en verstand, hartstocht en moraal in haar heeft teweeggebracht.
Lalagè leest 
Ik kan me voorstellen dat je twijfelt… Ik heb voor de laatste gekozen, maar ben eigenlijk net zo benieuwd, wat je van “Het wolfgetal” vindt..
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor je stem!
LikeLike
Ik ben erg benieuwd naar het boek van Joke Hermsen
LikeGeliked door 1 persoon