Wendy gaat bij haar oma logeren, die in een groot oud huis woont, met zo’n ouderwetse zolder waar je eindeloos kunt snuffelen om kleren en andere oude spullen te ontdekken. Op die zolder vindt ze de ideale jurk voor een jaren-vijftig-feestje. Er is ook een enveloptasje bij, waarin een oude kaart zit. Ze weet niet dat haar oma die er bewust in heeft gestopt, omdat ze nu eindelijk het geheim wil vertellen waar ze al zoveel jaren mee rondloopt. Het gaat over een verboden liefde, die ze had terwijl haar man maanden lang in Nieuw-Guinea zat om onderzoek te doen naar bijzondere vogels.

Per hoofdstuk wisselt het perspectief: naast Wendy en haar oma komen ook de betreffende mannen aan het woord. Opa Henk is al overleden voordat Wendy’s vader werd geboren, dus zijn hoofdstukken spelen zich af in 1958. Zijn veldonderzoek bij de Papoea’s wordt beschreven, waarbij zijn karakter goed in beeld komt. Wendy’s oma en haar liefde van toen herinneren zich wat er ondertussen in Nederland gebeurde. Ik vind de boeken van Rascha Peper altijd vlot lezen en afwisseling in hoofdpersonen zorgt er ook altijd voor dat ik gauw verder wil.

Net als oma destijds worstelt Wendy ook met de liefde: haar vriend Ralph interesseert zich alleen voor sport en vliegtuigen, wat zij juist niet zo boeiend vindt. Maar is het niet zo dat tegenpolen elkaar aantrekken? Misschien wil haar oma haar hier wel voor waarschuwen. Opa Henk was immers ook zo gericht op één ding, namelijk vogels… Het is vast daarom dat oma ervoor kiest om haar geheim juist aan haar kleindochter te vertellen.

Handel in veren is het laatste boek van Rascha Peper (één van mijn favoriete schrijfsters). Ze heeft het afgerond vlak voor ze overleed, tijdens een opleving die ze nog had terwijl ze leed aan kanker. Sommigen vinden dat het wat losse eindjes bevat. Daar merk ik weinig van, behalve dat het allereerste hoofdstuk niet wordt vervolgd. Daarin gaat het over een inbreker die schilderijen steelt bij een oude vrouw. Later wordt wel duidelijk dat het om Wendy’s oma gaat, die het alarm op haar huis vaak uitzet. Uit het nawoord van de uitgever blijkt dat het de bedoeling was om een vervolg op dit boek te schrijven. Het is erg jammer dat dat er nooit zal komen. Gelukkig zijn er een paar andere boeken van deze fijne schrijfster die ik nog niet gelezen heb. En anders kan ik ze altijd nóg een keer lezen.