Op dit boek verheugde ik me zo enorm dat ik het speciaal heb bewaard voor in een vakantie. De eerste twee delen van De verborgen universiteit waren enorme pageturners, dus ik wil de tijd hebben om hier helemaal in te duiken. Om één of andere reden werd het niet de kerstvakantie en na tien maanden laat mijn geheugen me een beetje in de steek… Gelukkig is er een korte samenvatting van wat er ook alweer was gebeurd en in het begin verweeft Natalie Koch heel kunstig een aantal herinneringen in het verhaal. Ook helpt het om mijn eigen blogartikelen van deel één en twee na te lezen. Toch ga ik maar langzaam door het eerste stuk van dit boek heen. Hoofdpersoon Alexa wordt ontvoerd en zit een paar dagen vast, maar het lijkt wel weken. Als ze ontsnapt komt er eindelijk weer een beetje vaart in het verhaal, maar de uitgebreide beschrijvingen maken het niet vlotter.

Omdat het de afsluiter is van een trilogie waarvan ik de eerste twee delen briljant vond, zet ik door, in de hoop dat ik ergens weer in die flow zal komen en niet kan stoppen met lezen. Dat gebeurt pas op de helft van dit dikke boek. En dan wordt het weer ontzettend spannend. Er ligt gevaar op de loer: verschillende partijen zijn op zoek naar de puzzelstukjes van zeer sterke magie, waarmee ze veel macht denken te krijgen. Alexa en haar vrienden willen deze vorm van magie onschadelijk maken, maar daarmee begeven ze zich op zeer glad ijs. Ze moeten hiervoor namelijk hetzelfde doen als waardoor Alexa’s vader en tante twintig jaar eerder zijn overleden. Ik vlieg door de tweede helft van het verhaal heen, zoals ik ook de eerste twee delen verslond.

Natalie Koch laat in dit laatste deel weer zien dat ze veel in huis heeft, zoals een prachtige schrijfstijl en de gave om een spannend verhaal te schrijven dat vrij ingewikkeld in elkaar zit maar toch goed te volgen is. Wat ik ook heel mooi vind is de psychologische diepgang: mensen zijn vaak anders dan je op het eerste gezicht denkt en iedereen heeft verschillende kanten in zich, goed en kwaad. Er zijn ook een paar door en door slechte personages, wat wel lekker is in een spannend boek. Je weet als lezer in elk geval dat je voor Alexa en tegen het nieuwe hoofd van de universiteit bent. Verder broeit er wat liefdevols tussen een paar mensen en dat wordt ook zeer origineel en mooi beschreven. De stad van de alchemist is een waardige afsluiter van deze fantastische trilogie. Aarzel niet en ga dit lezen!

Lees ook wat Emmy op zon en maan over dit boek schreef.