Ondanks een tegenvallend aantal reacties gaat Martha dapper door met het stellen van vragen in het kader van #50books. Ik vind het een mooi initiatief, al ben ik zelf niet trouw in het reageren. Vaak weet ik niet zo goed antwoord te geven op de vraag of alleen heel kort. En de afgelopen twee keer was ik op vakantie. Toevallig kwamen er toen juist vragen voorbij die me wél inspireren en daarom volgt nu een inhaalslag. De vraag van deze week luidt:

Welke boeken neem je mee op vakantie?

Ik ben net terug van een mooie reis naar Noorwegen, waar we heerlijk weer hadden en veel hebben gewandeld. Het landschap deed me denken aan Nooit meer slapen, het beroemde briljante boek van W.F. Hermans.

Op vakantie neem ik altijd een boek van Renate Dorrestein mee, omdat ik haar zo graag lees. Deze keer was dat Een sterke man. Toen we vertrokken, was ik bezig in Doomsday book, een combinatie van science fiction en een historische roman. Het is een lekker spannend verhaal waarbij je niet veel zelf hoeft te bedenken, dus ook ideaal voor op vakantie. Tot slot had ik het derde deel van De verborgen universiteit bewaard voor de zomer en ik ben er tijdens de vakantie in begonnen. Ook dit is een spannende dikke pil waarbij alles wordt uitgelegd. Kortom: geen zware literatuur op reis.

Ook als kind nam ik boeken mee op vakantie. Ik weet nog dat er een hele doos vol meeging met voor iedereen wat leesvoer. Martha vroeg twee weken geleden:

Aan welk boek uit je jeugd heb jij een mooie herinnering die je wil delen?

Ik heb ongelooflijk veel gelezen toen ik op de basisschool zat. Elke week ging ik naar de bibliotheek en leende een stapel boeken, vaak twaalf, want dat was het maximum… ik las zowel fictie als informatieve boeken over van alles en nog wat. Maar de verzonnen verhalen zijn me het meest bijgebleven. Zo vond ik Otje van Annie M.G. Schmidt helemaal geweldig.

Otje is een meisje van een jaar of tien. Haar vader is kok, maar hij wordt af en toe driftig en dan smijt hij van alles door de keuken. Daardoor wordt hij ontslagen. Hij kan echter niet zo makkelijk nieuw werk vinden, doordat hij geen papieren heeft. Otje praat met dieren, zoals muizen en vogels. Die willen wel helpen om papier te verzamelen… Het boek is ook verfilmd, met geweldige liedjes erbij, zoals deze over een computer die stuk is:

De bibliotheek had een hele boekenplank vol boeken van Astrid Lindgren, die ik allemaal gelezen heb: Ronja de Roversdochter, Lotta uit de Kabaalstraat… Thuis heb ik een omnibus met drie boeken over Pippi Langkous. Terugkijkend kan ik concluderen dat ik graag las over sterke meisjes die nergens bang voor zijn en doen waar ze zelf zin in hebben. Stiekem ben ik nog steeds jaloers op hun dapperheid en hun onbevangenheid. Ook zijn ze betrokken bij anderen en willen graag helpen. Mooie boeken dus, die ik niet zal weggooien.