Philippe Claudel is een bekende schrijver, maar ik had nog nooit iets van hem gelezen. Zijn boeken gaan vaak over oorlog en dat vermijd ik liever, maar ik wil me daar wel graag overheen zetten. Iemand van mijn leesclub koos voor Het kleine meisje van meneer Linh, een boekje dat ik ook al tegenkwam in Hoe lees ik? van Lidewijde Paris. Het fragment dat zij citeert sprak mij erg aan en daarom was ik erg benieuwd naar de rest van het verhaal.

Meneer Linh vertrekt uit zijn geboorteland Viëtnam. Zijn zoon en schoondochter zijn overleden en zijn vrouw is al jaren dood. Door een bombardement is het hele dorp met de grond gelijk gemaakt. Alleen zijn kleindochter Sang Diû leeft nog. Ze is zes weken oud en meneer Lin neemt haar mee op de boot naar een ver land. Wekenlang moeten ze reizen. Maar het meisje blijft rustig.

Het is hartverscheurend om te lezen hoe meneer Linh terechtkomt in een wereld die totaal anders is dan de zijne. Hij komt uit een rustig dorp, waar hij iedereen kent. Zijn nieuwe stad is heel groot, de mensenmassa heeft er altijd haast en hij spreekt de taal niet. De eerste dagen blijft hij binnen, maar dan waagt hij het om een ommetje te maken. Hij klemt zijn baby-kleindochter dicht tegen zich aan. Op een bankje ontmoet hij meneer Bark. De twee verstaan elkaar niet, maar er ontstaat een diepe vriendschap. Ik vind het zo ontroerend, dat die mannen elkaar begrijpen zonder ook maar één woord te wisselen. Zou dat echt kunnen?

Claudel schrijft in een prachtige stijl, zonder veel opsmuk. Het is prima vertaald uit het Frans door Manik Sarkar. Ik sluit meneer Linh al snel in mijn hart en hoop zo dat hij kan wennen in dit nieuwe land en dat zijn kleindochter een goede toekomst krijgt. Ik vind het wel wonderlijk dat ze nooit huilt en vraag me af hoe realistisch dat is, maar stop die gedachte weg, omdat ik wil genieten van het mooie verhaal. Helemaal aan het einde wordt duidelijk waarom dit geen sprookje is, ondanks de dromerige sfeer.

Het kleine meisje van meneer Linh is een klein boek over grote thema’s. En ik heb nader kennisgemaakt met een schrijver waar ik meer van wil lezen. Ik vertrouw erop dat hij zelfs over een gruwelijk onderwerp als oorlog mooi kan schrijven.

Lees ook wat Anna, Bettina en Marloes (bladzijde26) over dit boek schreven.