Dit jaar kreeg Marente de Moor de Biesheuvelprijs voor haar bundel Gezellige verhalen. Eerder las ik haar roman De Nederlandse maagd en die vond ik erg goed. Ook de boeken van haar moeder Margriet kan ik waarderen. Ik keek dan ook erg uit naar deze verhalen. Zouden ze inderdaad gezellig zijn? De bloemen op de voorkant hangen er immers sip bij.
De verhalen zijn tussen de 15 en 35 pagina’s, wat ik wel aan de lange kant vind. Maar bij het lezen heb ik daar totaal geen last van. Marente de Moor schrijft namelijk zo heerlijk dat ik elk verhaal zo uitlees. Ik kan me prima inleven in de diverse personages. Het eerste verhaal gaat over twee broers die hun bakkerij sluiten. De dag na de sluiting wordt beschreven vanuit één van de broers, die er heel anders in staat dan de ander. Het speelt zich af in een traditioneel dorp, maar ook moderne communicatiemiddelen komen regelmatig voor in de verhalen. Ik vind dat wel leuk, want let maar eens op: vaak speelt een boek in het heden, maar internet en mobiele telefoons lijken niet te bestaan.
Daarna gaat het verder met een verhaal waarin een hond een centrale rol speelt. Het baasje wil de hond inzetten om een aardige vrouw te versieren. Het derde verhaal vind ik ook al zo goed. Het gaat over twee echtparen die op een cruise gaan. Ze komen aan bij een eiland in de oceaan. De mannen gaan met een klein bootje uit varen en laten de vrouwen achter op een strand. Zouden ze het grote schip ooit terugvinden? Het wordt allemaal met veel humor verteld en ik zie het helemaal voor me.
Het vierde verhaal gaat over een marktplaatsverslaafde vrouw. Het langste verhaal heeft een mooi concept: een echtpaar ontvangt brieven voor de vorige bewoonster, die schrijfster is, van een man die haar adoreert. Hij krijgt steeds geen antwoord, maar blijft volhouden en op een dag krijgt hij toch een brief terug. Meestal vind ik 35 bladzijden een vervelende lengte, maar nu is het precies goed. Het slotverhaal speelt zich in Rusland af.
De andere verhalen zal ik niet samenvatten, maar ik durf wel te beweren dat ze allemaal subliem zijn. In een paar zinnen zet Marente de Moor een bepaalde sfeer neer. In een kort verhaal moet de spanning vrij vlot worden opgebouwd en dat lukt haar goed. Verder zijn de beschrijvingen van de dorpen waar de hoofdpersonen wonen zijn erg mooi.
De levens van deze hoofdpersonen zijn ogenschijnlijk gezellig. Maar er schuilt heel wat leed achter. Marente de Moor beschrijft dit perfect. Ik vind het dan ook helemaal terecht dat zij de Biesheuvelprijs heeft gekregen. En volgend jaar doe ik weer mee met de crowdfunding van deze prijs, om dan het boek van de winnaar toegestuurd te krijgen.
Lalagè leest 
Ik vind de omslag juist interssant, want ik word wel benieuwd waarom de bloemen er zo treurig bijhangen :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Daar bestaat vast geen eenduidig antwoord op, want de bloemen komen niet expliciet terug in het boek.
LikeLike
De combinatie van de titel en het plaatje op de voorkant prikkelt al gelijk mijn verbeelding.
Ook ik heb met de crowdfunding meegedaan en daarmee het boek ontvangen. Alleen ben ik er nog niet aan toe gekomen het te lezen. Jouw enthousiaste beschrijving (ik heb je tekst merendeels gescand omdat ik mijzelf niet wilde spoilen) geeft mij al gelijk een goed gevoel. Korte verhalen mogen van mij sowieso wel meer gepromoot worden. Ben nu zelf bezig in De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 250 verhalen verzameld door Joost Zwagerman dus ik ben bang dat dit boek van Marente de Moor nog even de in kast blijft staan.
LikeGeliked door 1 persoon
Wow dat is ambitieus. Is het een erg dik boek of zijn er veel echt korte verhalen bij? Je zou natuurlijk af en toe een verhaal uit deze nieuwe bundel tussendoor kunnen lezen :)
LikeLike
Het is echt erg dik. :-)
Bijna 1600 bladzijden.
Hé, daar zeg je wat. Misschien ga ik dat nog ook nog wel doen, verhalen van Marente de Moor er tussendoor lezen.
LikeLike
[…] op zoek zijn naar genegenheid en intimiteit. Dit is niet altijd even makkelijk te vinden. Lalagé schreef eerder over deze bundel en was erg enthousiast. Ik kan haar positieve woorden alleen maar […]
LikeLike
[…] kwamen dit jaar minstens twee geniale verhalenbundels uit: De pier stort in van Mark Haddon en Gezellige verhalen van Marente de […]
LikeLike
[…] Gezellige verhalen van dochter Marente de Moor vond ik geweldig. Zij is veel scherper. Haar moeder vertelt veel […]
LikeLike
[…] Gezellige verhalen – Marente de Moor In een paar zinnen zet deze schrijver een bepaalde sfeer neer. De meeste gaan over het dagelijks leven waarin dan iets bijzonders gebeurt. In een kort verhaal moet de spanning vrij vlot worden opgebouwd en dat lukt haar goed. Een terechte winnaar van de Biesheuvelprijs. […]
LikeLike