Een opsporingsbericht op de televisie is altijd voor anderen bedoeld. Maar deze keer krijgt Paula de schrik van haar leven, want ze herkent haar dochter Emmy in de beschrijving van een dader. Het meisje had gedaan alsof ze een enquête kwam afnemen en een ouder echtpaar liet haar binnen. De man is een paar dagen later overleden. Paula besluit niets te doen en niets tegen haar man of dochter te zeggen, in de hoop dat het overwaait. Ze denkt terug aan wat een helderziende jaren geleden tegen haar zei: ‘Neem nooit kinderen, het zou je slecht bekomen…’

Na een paar korte hoofdstukken over Paula springt het verhaal naar een meisje op de middelbare school. Eerst denk ik dat het perspectief is verschoven naar dochter Emmy, maar dan lijkt er iets niet te kloppen en kom ik erachter dat het om Paula zelf gaat. Ik lees maar door, dat gaat aardig vlot, maar ik hoop steeds dat het verhaal teruggaat naar het heden. Dat gebeurt maar niet. Een groot deel van het boek wordt besteed aan de vriendschap van Paula met Charlie, een apart meisje uit een expatgezin dat korte tijd terug in Nederland was. Haar moeder was ziekelijk en werd behandeld door dokter Adami. Die had op een gegeven moment ook voor Paula zijn kaarten gelegd en daar kwam de Schoppenvrouw steeds uit, een beroerd voorteken. Vandaar zijn advies om geen kinderen te krijgen.

Het thema van een kind dat een misdaad begaat doet me denken aan Het diner van Herman Koch. Dat vond ik niet zo geweldig dat het de hype waard was, maar wel spannend en het zet je aan het denken. Schoppenvrouw doet me echter totaal niets. De hoofdpersonen zijn niet sympathiek. Het leest makkelijk en ik heb het zo uit (het is een dun boek), maar het boeit me gewoon niet. Met een flink ingekort middenstuk zou het wel een goed kort verhaal zijn.

Het leek me aardig om kennis te maken met de bekende schrijver Mensje van Keulen. Dit boek zal ik echter snel weer vergeten en ik heb dan ook niet de neiging om snel weer iets van haar te lezen.

De meningen over dit boek zijn sterk verdeeld.  Klik daarom vooral door om te lezen wat andere bloggers van boekenclub ‘Een perfecte dag voor literatuur’ hier vandaag over hebben geschreven. Met dank aan uitgeverij Atlas Contact voor het recensie-exemplaar.