Mae is ontzettend blij als ze via haar beste vriendin bij The Circle mag gaan werken, een bedrijf dat een kruising is tussen Facebook en Google. Bijna iedereen heeft een Circle-account om razendsnel informatie te kunnen opzoeken en ervaringen te kunnen delen. In het begin was er wel wat weerstand tegen het verplichte gebruik van je echte naam, maar de diensten van The Circle zijn veel beter dan wat andere bedrijven aanbieden, waardoor de meeste mensen al snel overstag zijn gegaan. De campus van The Circle biedt haar werknemers alles wat ze nodig hebben: moderne kantoorgebouwen, gratis eten en veel feestjes waarna je kunt blijven overnachten in één van de hotelkamers. Die zijn trouwens zo populair dat veel ‘Circlers’ er permanent wonen.

Mae geniet van deze weelde en werkt zich uit de naad om een goede indruk te maken. Alles wat ze doet wordt immers meteen gemeten en ze wil haar score natuurlijk zo hoog mogelijk houden. Ook wordt er van haar verwacht dat ze actief deelneemt aan sociale media, want haar mening is belangrijk en meten is weten. Het doel van The Circle is om zoveel mogelijk informatie te verzamelen en die openbaar te maken. Op een gegeven moment zijn ze zo ver dat politici ervoor kunnen kiezen helemaal transparant te gaan: ze dragen een cameraatje om hun nek, waarmee alles wat ze doen gefilmd kan worden. Ze zijn immers volksvertegenwoordigers en daar hoort geen achterkamertjespolitiek bij.

Dave Eggers is een rasverteller en beschrijft de wereld van Mae tot in detail, waardoor ik het helemaal voor me zie. Sommige stukken kunnen daardoor wel een beetje langdradig worden. Dit is dan ook een boek om vlot door te lezen. Ik vind het vaker een pageturner dan dat ik het saai vind. Doordat er geen hoofdstukken zijn blijf ik maar doorlezen, want ik wil weten hoe het verder gaat.

De spanning wordt namelijk langzaam opgebouwd. De ex-vriend van Mae is de eerste die het gevaar opmerkt. Ze komt hem af en toe tegen bij haar ouders thuis. Ze vindt hem maar een sukkel, want hij ziet niet in hoe gaaf The Circle is. Hij probeert Mae te waarschuwen voor de gevaren, maar zij vindt alles geweldig en ziet alleen de voordelen. Het zou bijvoorbeeld erg handig zijn als stemmen via The Circle kan. Het bedrijf weet immers toch al hoe je heet en waar je woont. Het percentage stemmers zou enorm kunnen stijgen en het levert een enorme kostenbesparing op.

Mae lijkt misschien naïef, maar als je even nadenkt over wat wij met z’n allen op internetfora, Facebook en Twitter schrijven… Google weet heel veel over mij :-S Een dystopisch verhaal kwam nog nooit zo dicht bij de huidige werkelijkheid!

De vraag is of deze beweging tegen te houden is. Wat is belangrijker: privacy of transparantie? Zullen we op tijd inzien wat de waarde is van het privé kunnen houden van bepaalde informatie? Of zullen we zwichten voor de snelheid en het gemak van het internet? De sociale druk om lid te worden van Facebook kennen we allemaal wel. En als overheidszaken via internet worden geregeld, blijkt de stap naar het verplicht maken van het Circle-lidmaatschap heel klein te worden. De cirkel zal gesloten worden…. of is ontsnappen nog mogelijk?

Lees ook wat Hella over dit boek schreef.