Uit duizenden sollicitanten is dominee Peter Leigh uitgekozen voor een speciale missie naar de planeet Oasis. Hij wordt uitgezonden door de organisatie USIC. Het doel van een basis op een andere planeet wordt niet duidelijk, maar Peter heeft vooral veel zin in dit buitenaardse avontuur. Voor een paar maanden zal hij zijn vrouw achterlaten in Engeland. Dat vindt hij wel moeilijk, want Peter en Beatrice zijn een hecht koppel en ze voeren pastorale gesprekken vaak samen.

Op Oasis heeft USIC een groot gebouw waar een gemeenschap woont die voornamelijk uit techneuten en een paar medici bestaat. Sommigen zijn er al een paar jaar, anderen zijn al een paar keer heen en weer gereisd van de Aarde naar Oasis. Er is een bar waar men gezamenlijk eet en iedereen heeft een eigen eenvoudige slaapkamer. Peter moet in het begin erg wennen, bijvoorbeeld aan de dagen van zeventig uur, het groene kraanwater en het warme vochtige klimaat. Gelukkig is er airco in het USIC-gebouw. Maar Peter is niet gekomen om dominee te zijn voor de USIC-werknemers. Zijn missie ligt bij de lokale bevolking, die een eindje verderop woont.

Als Peter bij de stad van de Oasans aankomt blijkt dat er al eerder een geestelijke bij hun is geweest, die was er samen met een taalkundige. Van hem hebben ze eenvoudig Engels leren praten en ze hebben kennis van de bijbel, die zij The book of strange new things noemen. Er is al een gemeenschap van zo’n tachtig ‘Jesus Lovers’. De vorige dominee en de taalkundige zijn echter allebei verdwenen. De Oasans weten niet waar ze zijn gebleven. Peter vraagt er wel naar, maar wordt niet veel wijzer. Daarom richt hij zich vooral op het bouwen van een kerk. De Oasans werken goed mee en ze laten duidelijk merken dat ze hun nieuwe dominee zeer waarderen. Hij wordt bijvoorbeeld uitgenodigd als iemand overleden is en als er een baby geboren wordt, waarbij hij bijzondere rituelen meemaakt. Het is allemaal zeer goed uitgewerkt: hoe de buitenaardse wezens eruit zien en hoe ze leven getuigt van een rijke fantasie. Een leuk detail is dat de Oasans bepaalde letters niet kunnen uitspreken. De t, s en ch worden vervangen door een soort kronkeltekens. Later wordt hun eigen taal ook in die letters weergegeven.

Ondertussen stuurt Peters vrouw Bea hem veel berichten, die hij kan lezen als hij op de USIC-basis is. Op Aarde gaat het niet goed: er is extreem weer en de supermarkt raakt leeg. Peter vindt het steeds moeilijker om die berichten te lezen. Hij is met heel andere dingen bezig. Hij vindt het prettig om bij de vreedzame Oasans te leven en moet steeds meer wennen als hij na een periode van twee weken weer onder de mensen is. Toch zet hij zich ertoe om Bea’s berichten te beantwoorden, want hij houdt nog steeds veel van haar en hij zou willen dat ze bij hem was. Dan zouden ze alles samen kunnen beleven en hoefde hij het niet om te zetten in woorden.

Ik vind The book of strange new things (in het Nederlands Het boek van wonderlijke nieuwe dingen) een geniaal boek, dat me helemaal in z’n greep had. Naast de prachtige beschrijvingen van de Oasans staat de band van Peter en Bea centraal. Door hun brieven te lezen, krijg je een beeld van hoe dit zich ontwikkelt: ze maken ruzie en houden van elkaar. Tot het einde toe blijft het erg spannend. Kortom, ik heb ontzettend genoten van dit boek. Michel Faber heeft een fan erbij!

Lees ook wat Antoinette en Leeswammes van dit boek vonden.