Nathaniel Piven, oftewel Nate, is begin dertig. Hij leeft echter nog als een student, in een aftands appartement dat hij zelden schoonmaakt (de gedetailleerde beschrijvingen hiervan zijn echt goor) en als hij boodschappen doet koopt hij alleen bier en pizza. Hij is zelfs te lui om koffie te kopen. Hij vloekt af en toe flink (wat ik liever niet zie in een boek). Nate is freelance schrijver en hij discussieert graag over de onderwerpen waar hij over schrijft, maar mij boeien ze niet: het gaat vooral over politiek en filosofie. Nate heeft een paar vriendinnen gehad. Hij wil geen serieuze relatie, maar hij heeft wel regelmatig afspraakjes met vrouwen en gaat ermee naar bed. Toen ik net was begonnen aan dit boek, dacht ik al: waarom wilde ik dit ook alweer lezen? Nate komt niet sympathiek op mij over en ik kan me ook totaal niet in hem inleven.

Het uitgebreid analyseren van relaties vind ik iets typisch vrouwelijks. Zoals Adelle Waldman het beschrijft vind ik het echt niet geloofwaardig overkomen. Op een gegeven moment beschrijft ze een etentje van Nate met een goede vriendin van hem. Zij wil het uitgebreid over zijn dategedrag hebben. Nate wil daar niet teveel woorden aan vuil maken, omdat hij vindt dat het leven niet alleen daarom draait. Terwijl het boek juist helemaal daarover gaat! Blijkbaar sluit de beschrijving van de schrijfster niet aan bij de gedachtes van Nate óf hij wil zich anders voordoen dan hij werkelijk is.

De schrijfstijl van Adelle Waldman is niet bijzonder meeslepend of mooi. Bovendien blijf ik moeite houden met vertalingen uit het Engels, al is deze vertaling aardig goed. Wat me opviel is dat de vertaler niet consequent is in het onvertaald laten van bepaalde Engelse termen. Zo vertaalt ze ‘pin-upmeisje’ voor de helft, maar bubblegum en sexappeal blijven staan in het Engels. Omdat ik het boek wel een kans wilde geven, heb ik een paar hoofdstukken in het Engels gelezen. Helaas kon het me maar niet boeien en daarom heb ik na bijna de helft van het boek besloten om niet verder te lezen.

Ik vind Nate een sukkel, zijn liefdesleven is niet interessant en de onderwerpen waar hij over praat en schrijft vind ik saai. Toch schijnt het boek in Amerika wel populair te zijn. Daarom ben ik wel benieuwd naar de meningen van de andere bloggers van Not just any book.